تبیین تجارب پرستاران در زمینه موانع و تسهیل کننده های آموزش به بیمار

آموزش به بیمار و به کارگیری مشارکت بیماران در روند درمان در طول بستری به ویژه در زمان ترخیص کاملا ضروری است. مطالعه حاضر با هدف تبیین تجارب پرستاران در زمینه موانع و تسهیل کننده های آموزش به بیمار در سال 1388 در بیمارستان شریعتی تهران انجام شد.
مطالعه حاضر یک مطالعه تلفیقی با استفاده از رویکرد دلفی است که در 3 مرحله انجام گردید. نمونه ها 25 نفر (شامل 1 مترون، 8 سوپروایزر، 8 سرپرستار و 8 پرستار) بودند. محیط مطالعه بیمارستان شریعتی تهران بوده، روش جمع آوری داده ها در مرحله اول مصاحبه بدون ساختار، مرحله دوم توسط پرسشنامه حاصل از مرحله اول و در مرحله سوم گروه های متمرکز بود.
میانگین و انحراف معیار سن و سابقه کار واحدهای مورد پژوهش به ترتیب 14/6±20/42 و 20/6±84/14 بود. بر اساس مرحله سوم، مهمترین موانع آموزش بیمار شامل کم بودن دانش و اطلاعات علمی پرستار، کمبود نیروی پرسنلی پرستاری، مشغله زیاد کاری پرستار، ایجاد سیستم نظارت و بازخورد، آموزشی بودن بیمارستان و تحمیل کارهای اضافی به پرستاران، بود. مهم ترین تسهیل کننده ها نیازسنجی از بیمار در هر بخش و ایجاد پروتکل بر اساس آن، ایجاد سیستم نظارت و بازخورد، ارتباطات خوب بین پرستار و بیمار و پزشک، گذاشتن یک پرستار مخصوص آموزش به بیمار به صورت در گردش، برگزاری کلاس های آموزشی به عنوان جز ساعت کاری ذکر شد.
با توجه به چند بعدی بودن موانع و تسهیل کننده های آموزش به بیمار بر اساس نتایج این مطالعه، انجام اقدامات نظام مند و همه جانبه آموزش به بیمار انجام برای فراهم نمودن امکانات و شرایط طراحی و اجرای برنامه های آموزشی و خودمراقبتی بر اساس نیاز مددجویان در بالین توصیه می شود.