کاربرد تلفیقی سنجش از دور و مدل‎های آمار مکانی در شناسائی شوری خاک

گسترش روند شورشدن خاک از چالش‎های مهم زیست‎محیطی عصر کنونی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک است. به منظور شناسایی شوری خاک، پژوهشی با تلفیق تصاویر ماهواره‎ای لندست TM در سال 1388 و مدل‎های آمار مکانی، انجام و تعداد 288 نمونه در دشت گرمسار و ایوانکی از افق شناسائی سطحی خاک (میانگین 0-15 سانتی متر)، برای بررسی ارتباط بین هدایت الکتریکی و بازتاب های طیفی ماهواره، برداشت و به آزمایشگاه ارسال شد؛ آنگاه آنالیز چند متغیره و به ویژه رابطه همبستگی مجذور حداقل متوسط (OLS) برای بررسی رابطه خصوصیات طیفی ماهواره و هدایت الکتریکی خاک انجام گرفت. در این رابطه، باند هفت ماهواره با طول موج بلند و شاخص انتقال طیفی3 (رطوبت خاک) در مدل اول و باند یک ماهواره در طول موج مرئی آبی، همراه با مولفه اصلی دوم در مدل دوم درسطح 99% اطمینان، حدود 60% از تغییرات هدایت الکتریکی را پیش بینی و برآورد نمودند. ارزیابی دقت دو مدل با انجام اعتبار سنجی بر روی 52 نقطه در دشت ایوانکی با شرایط مشابه دشت گرمسار انجام گرفت؛ پس از آن از آماره های متوسط مطلق خطا و مجذور متوسط خطا به منظور ارزیابی کیفیت و میزان خطای دو مدل تخمینگر، با دقت 49/0 دسی زیمنس و 1/4 دسی زیمنس استفاده شد. بنابراین با نسبت پایین میزان مجذور متوسط خطا، برآورد هدایت الکتریکی برای تولید نقشه شوری خاک مناسب تشخیص داده شد؛ سپس ارزیابی آنالیز حساسیت بر روی عوامل موثر در دو مدل نشان داد که باند مرئی یک و باند هفت مادون قرمز میانی، به ترتیب بیش از 3 و 5/2 برابر نسبت به مولفه های اصلی2 و شاخص انتقال طیفی 3 در برآورد شوری خاک حساس اند، بنابراین در استفاده از آن باید نهایت دقت را بکار برد.