ساختار درونی روشمند آیات قرآن

ساختارمندی درونی آیات قرآن که یکی از چهار وجه ساختارمندی درونی قرآن به شمار می رود، از ارکان باورمندی به برخورداری قرآن از حقیقتی فراتر از ظاهر آن به شمار می رود که افزون بر تاثیرگذاری بر اثبات اعجاز قرآن و نقد شبهات برخی از خاورشناسان مبنی بر گسست آیات، در نوع تعامل با آیات در فرایند تفسیر نقش آفرینی می کند. از این رو مبحث «مناسبت میان آیات» در علوم قرآنی و تفسیر به ویژه در دوران معاصر مورد توجه قرار گرفته است. این مقاله ضمن بررسی مفهوم و اقسام ساختارمندی قرآن و تبیین دستاوردهای آن، دیدگاه شماری از صاحب نظران در این زمینه را مورد بررسی قرار داده و به صورت میدانی وجود ساختارمندی میان شش آیه را مورد واکاوی قرار داده است.