نقش پلیمر در گرانول سازی هوازی در سیستم SBAR در تصفیه فاضلاب

گرانول هوازی نتیجه توسعه بیوفناوری محیط زیست در جهت نیل به راندمان بالای تصفیه فاضلاب می باشد. ویژگی های متمایز گرانول های هوازی دال بر برتری این فناوری در مقایسه با فرایندهای لجن فعال متداول است. از جمله این ویژگی های متمایز می توان به پایداری بهتر، دانسیته بالاتر، ساختار میکروبی قوی تر، قابلیت نگهداری توده زیستی بالاتر، سرعت ته نشینی بهتر و قابلیت تحمل نرخ بار آلی بالا اشاره کرد. در این مقاله به بررسی راندمان حذف COD فاضلاب در سیستم SBAR (Sequencing Batch Airlift Reactor) توسط گرانول های هوازی در حضور فاضلاب سنتزی با منبع کربنی گلوکز در 6 سیکل 4 ساعته در هر روز پرداخته شد. با توجه به هدف تحقیق در رابطه با نقش پلیمر در گرانول سازی، دو سیستم موازی، همزمان با هم راه اندازی گشت. یکی از سیستم ها تحت عنوان پایلوت شاهد (R1) و پایلوت R2 جهت تزریق پلیمر هر یک به حجم 5/4 لیتر درنظر گرفته شد. راه اندازی با نرخ بارگذاری kg COD/m3.d72/0، COD معادل mg/L 200 در هر سیکل آغاز و تا kg COD/m3.d4/5 ادامه یافت. نتایج حاصل بیانگر قابلیت بالای سیستم گرانوله در میزان حذف COD بود. گرانول های زرد رنگ و رشته ای تشکیل شده دارای قطرهای متفاوت در محدوده 7- 5/0 میلی متر بودند. با تشکیل گرانول ها، قابلیت ته نشینی بالا رفته و شاخص حجمی لجن (SVI) نشانگر مقادیرکمتر از mL/g 100 بود. در پایان آزمایشات و بررسی گرانول های تشکیل شده در هر دو راکتور مشخص گشت که پلیمر کیتوزان تاثیر مثبت هر چند اندک در روند گرانول سازی داشت به طوری که 17 درصد گرانول زرد رنگ و 27 درصد گرانول های رشته ای بیشتری نسبت به راکتور شاهد تولید کرد.