مروری بر تاثیر مصرف داروهای گروه بیفسفونات بر نکروز فکین

بیفسفونات ها گروه دارویی هستند که در کنترل تومورهای متاستاتیک استخوان و درمان استئوپروز استفاده می شوند. استئونکروز فکین یکی از عوارض جانبی آن ها می باشد که کنترل آن دشوار است. هدف از نگارش پژوهش حاضر بررسی مقالات منتشر شده در زمینه اثر این داروها بر روی فکین و بررسی روش های پیش گیری و کنترل عوارض آن در مقایسه با عوارض رادیوتراپی می باشد.
شرح مقاله: جستجو با استفاده از کلید واژه های بیفسفونات، استئونکروز، استئورادیونکروز و فک در Pubmed و Medline بین سال های 2010-1980 صورت گرفت. از تعداد 160 مقاله استخراج شده 44 مقاله به صورت گزارش مورد بود.
استئونکروز فک به عنوان عارضه جانبی مصرف بیفسفونات ها به خصوص به صورت داخل عروقی می باشد که علایم بالینی و روش های پیش گیرانه و درمانی مشابه استئورادیونکروز دارد. مصرف خوراکی این دارو کنتراندیکاسیون مطلق در اعمال دندان پزشکی محسوب نمی شود.
بهترین اقدام جهت درمان نکروز فکین، پیش گیری از وقوع آن است. میزان بروز استئونکروز در 6 ماه اول پس از شروع درمان با بیفسفونات ها کم است. استفاده از دهان شویه کلرهگزیدین در این افراد می تواند مفید باشد.