سنجش نگرش به اتانازی

اتانازی یا پایان دادن آسان به زندگی یک بیمار پایانی، از بحث انگیزترین موضوع های اخلاقی است که اطلاع چندانی از نگرش جامعه ی ایران به آن در دست نیست. در اختیار داشتن ابزار های روا و پایا می تواند پژوهش در این زمینه را تسهیل کند. پژوهش حاضر با هدف سنجش میزان پذیرش اتانازی در گروهی از دانشجویان و بررسی روایی و پایایی مقیاس نگرش به اتانازی انجام شد. 437 دانشجو علاوه بر قضاوت درباره ی اخلاقی بودن اتانازی (پاسخ به مقیاس پذیرش اتانازی)، به مقیاس نگرش به اتانازی پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی از جمله تحلیل عاملی و روایی همگرا استفاده شد. تحلیل داده ها نشان داد تنها 27/9 درصد شرکت کنندگان با اتانازی موافقند. پذیرش اتانازی قوی ترین رابطه را با ملاحظات اخلاقی داشت. تحلیل عاملی مقیاس نگرش به اتانازی، ساختاری سه عاملی را تایید کرد. آلفای کرونباخ مقیاس، برابر با 0/88 و همبستگی آن با نمره ی پذیرش اتانازی برابر با 0/54 بود که نشان دهنده ی پایایی درونی و روایی همگرای مقیاس است. بنابر یافته های پژوهش، بیش تر دانشجویان با اتانازی مخالفند و مخالفت آن ها از میان چهار حیطه ی نگرش به اتانازی، با ملاحظات اخلاقی بیش تر است. هم چنین، یافته های پژوهش نشان داد نسخه ی فارسی مقیاس نگرش به اتانازی، ابزاری معتبر برای سنجش نگرش به اتانازی است.