درمان شکستگی های چند قطعه ای انتهای استخوان ران (تیپ3) با استفاده از پلاک کندیلر لاکینگ

درمان شکستگی های چند قطعه ای بسیار دشوار و با عوارض زیاد همراه می باشد. شکستگی های خرد شده انتهای تحتانی استخوان ران معمولا در افراد مسن مبتلا به استئوپروز به دنبال تروماهای خفیف و در افراد جوان به دنبال تروماهای شدید ایجاد می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی نتایج درمان شکستگی های چند قطعه ای انتهای تحتانی استخوان ران با استفاده از پلاکهای کوندیلار لاکینگ می باشد. با شناخت بهتر عوارض این روش درمانی جدید می توان جهت یافتن روش های موثر تر برای درمان شکستگی های دیستال فمور تیپ 3 در مطالعات بعدی گام های موثری برداشت.
در یک مطالعه توصیفی آینده نگر 47 بیمار که دچار شکستگی چند قطعه ای داخل مفصلی انتهای تحتانی استخوان ران بودند و دو هفته از زمان شکستگی شان گذشته بود، وارد مطالعه شدند و با استفاده از پلاک کوندیلار لاکینگ درمان شدند. بیماران هفته اول و دوم، ماه اول، سوم و ششم معاینه شدند و از نظر وجود عفونت، دامنه حرکتی زانو، وضعیت جوش خوردن و بد جوش خوردن مورد ارزیابی قرار گرفت. اطلاعات بدست آمده داده با کمک روش های آماری توصیفی (فراوانی-درصد و میانگین± انحراف معیار) و نرم افزار آماریSPSS. 15 تجزیه تحلیل گردید و مقدار p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
در این مطالعه 2/53% شکستگی ها بسته و 4/6% باز تیپ I و 4/40% از نوع باز تیپ IIIA بوده اند. میزان جوش خوردگی جوش نخوردگی به ترتیب 9/80% و 3/21%، بروز عفونت 1/19% و دامنه حرکتی زانو 47/24 ± 74/105 درجه و با حداکثر تاخیر اکستانسیون 20 درجه گردیده است.
در مطالعه حاضر مشخص شد که پلاک های لاکینگ مخصوص دیستال فمور این امکان را فراهم می کند که درمان شکستگی های خرد شده دیستال فمور (تیپ C3) با عوارض کمتری از نظر عفونت، مال یونیون و نان یونیون توام باشد.