تاثیر اندانسترون بر تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی کوله سیستکتومی الکتیو در زنان بالای40 سال

تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی عارضه ی شایعی است که باعث ناخوشی بیمار، افزایش زمان بستری و افزایش هزینه ها و در موارد شدید باعث دهیدراتاسیون، اختلال الکترولیتی، آسپیراسیون، پنومونی و حتی باز شدن بخیه ی محل جراحی می شود. با توجه به نتایج مثبت اندانسترون در کاهش این عارضه، در این مطالعه اثر پروفیلاکتیک آن را با دگزامتازون به عنوان یک داروی استاندارد طلایی، که به طور معمول استفاده می شود، مقایسه کردیم.
این مطالعه یک مطالعه ی مداخله ای بود که در سال 1389 در مرکز آموزشی درمانی الزهرای (س) اصفهان انجام شد. افراد مورد مطالعه زنان کاندید عمل جراحی کوله سیستکتومی بیش از 40 سال و وزن کمتر از 90 کیلوگرم بودند. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. گروه شاهد قبل از بیهوشی دگزامتازون و گروه مورد اندانسترون دریافت کردند و 4، 8، 12 و 24 ساعت بعد از عمل وضعیت تهوع و استفراغ بیماران بررسی و مورد مقایسه قرار گرفت.
فراوانی تهوع و استفراغ و رتبه ی تهوع 4، 8 و 12 ساعت بعد از عمل در گروه اندانسترون به طور معنی داری کمتر بود ولی در 24 ساعت بعد از عمل تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. آزمون Repeated measure ANOVA نیز نشان داد روند بهبود تهوع تا 24 ساعت بعد از عمل در گروه اندانسترون به طور معنی داری بهتر بود.
طبق نتایج این مطالعه اندانسترون تاثیر مطلوبی در کنترل تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی کوله سیستکتومی الکتیو داشت و در صورتی که منعی برای مصرف آن وجود نداشته باشد می توان آن را به عنوان پروفیلاکسی تجویز نمود.