افسردگی و اختلال کیفیت زندگی در بیماران ویتیلیگو

ویتیلیگو یکی از بیماری های مزمن پوستی است که با لکه های بدون رنگ ناشی از ازبین رفتن ملانوسیت های پوست مشخص می شود. ویتیلیگو اختلال فیزیکی زیادی به همراه ندارد، اما مشکلات زیبایی فراوانی را به وجود می آورد که با اختلالات روحی و روانی بسیاری برای بیماران همراه است. هدف مطالعه ی کنونی بررسی افسردگی و اختلال کیفیت زندگی در بیماران ویتیلیگو مراجعه کننده به بیمارستان رازی در سال های 1388و 1389 بود.
روش اجرا: از دی ماه 1388 تا دی ماه 1389، از 100 بیمار مبتلا به ویتیلیگو که به روش تصادفی ساده از درمانگاه سرپایی بیمارستان رازی انتخاب شده بودند، درخواست شد که به پرسش نامه های روا و پایای Beck Depression Inventory)، SF-36 و DLQI (Dermatology Life Quality Index پاسخ دهند.
میانگین سنی بیماران 5/11±9/28 سال و میانگین زمان ابتلا به بیماری 5/5±7/5 سال بود. میانگین نمره ی Beck، SF-36، DLQI همه ی بیماران 8/11±9/15، 4/19±8/63 و 9/6±4/8 بود. درحالی که ارتباط معنی داری بین نمره های DLQI و SF-36 و طول مدت بیماری وجود داشت (به ترتیب 3/0r= و 001/0>P و 263/0=r و 01/0=P)، نمره های هیچ یک از پرسش نامه ها با سن ارتباطی نداشت.
توصیه می شود ارزیابی کیفیت زندگی و افسردگی در بیماران مبتلا به ویتیلیگو جهت بررسی مشکلات ناشی از بیماری بر زندگی آن ها انجام گیرد.