میزان گزارش تشخیص های نامناسب علت مرگ و مقایسه آن در گواهی های فوت صادره بیمارستان های آموزشی و غیر آ»وزشی شهر کرمانشاه

اطلاعات منتج از گواهی های فوت، به ویژه عبارت علت مرگ، پایه و اساس بانک های اطلاعاتی ملی مرگ و میر هستند. به دلیل این که آمارهای سلامت، آمارهای ملی بیماری و مرگ و میر و داده های مرتبط با شیوع بیماری در جامعه به طور وسیعی از گواهی های فوت سرچشمه می گیرند، اطمینان از ثبت کامل و صحیح قسمت علت مرگ گواهی فوت بسیار اهمیت دارد. هدف از انجام این تحقیق تعیین میزان استفاده از تشخیص های نامناسب علت مرگ در گواهی های فوت صادره و مقایسه آن در بیمارستان های آموزشی و غیرآموزشی شهر کرمانشاه بود.
این پژوهش از نوع توصیفی، تحلیلی و جامعه پژوهش شامل بیمارانی بود که در شش ماهه اول سال 1386 در بیمارستان های آموزشی و غیرآموزشی (دانشگاهی و غیردانشگاهی) شهر کرمانشاه در بیمارستان فوت نموده بودند. در این پژوهش نمونه گیری به روش تصادفی و جمع آوری داده ها براساس یک چک لیست انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
در این تحقیق 321 نمونه از کل موارد مرگ بیمارستانی شهر کرمانشاه شامل 92 نمونه گواهی فوت و پرونده بیمارستانی مربوط به بیمارستان های آموزشی و 229 نمونه مربوط به بیمارستان های غیرآموزشی، بررسی گردیدند. رابطه ی بین نوع بیمارستان و استفاده از کدهای پوچ و بیهوده (003/0=P) و گروه های کلی بیماری ها (009/0=P) به عنوان علت مرگ در گواهی های فوت صادره معنی دار شدند که این رخداد در بیمارستان های غیر آموزشی بیشتر به چشم می خورد.
استفاده از کدهای پوچ و بیهوده و گروه های کلی بیماری ها به عنوان علت مرگ در گواهی های فوت هر دو گروه بیمارستان آموزشی و غیرآموزشی به میزان قابل توجهی زیاد بود. با توجه به این نتایج، آموزش مستمر در خصوص شیوه های تشخیصی علت مرگ به پزشکان و نظارت بر ثبت اطلاعات گواهی مرگ، به خصوص در بیمارستان های غیرآموزشی، جهت ارتقاء کیفیت داده های مرگ ضرورت دارد.