اثرات غرقاب کردن خاک و کاربرد بقایای گیاهی بر توزیع شکلهای مختلف مس

پتانسیل احیایی و pH از جمله خواص شیمیایی مهم و موثر بر حلالیت و قابلیت دسترسی عناصر غذایی خصوصا مس می باشد. در این تحقیق اثر غرقابی کردن بر شکلهای مختلف مس در 4 خاک مختلف از نظر pH بررسی شد. جهت کاهش شدیدتر پتانسیل احیایی خاکها از پودر خشک شده یونجه استفاده شد. نمونه های خاک شامل یک خاک اسیدی از مزرعه توتون، یک خاک خنثی از یک شالیزار اطراف مرداب انزلی و دو خاک آهکی از مزارع گندم و یونجه بودند. نمونه های خاک با مقادیر 0 و 2 درصد بقایای گیاهی بصورت پودر یونجه تیمار شد و در دو شرایط هوازی (60 درصد ظرفیت نگهداری آب خاک) و بی هوازی (سوسپانسیون 5/1:2 خاک به آب) به مدت 12 هفته در دمای 25 درجه سلسیوس نگهداری شد. نمونه های فرعی پس از 1 و 12 هفته برداشته شد و شکلهای مختلف مس با روش عصاره گیری دنباله ای تعیین شد. نتایج نشان داد که تقریبا در همه خاکها در هر دو شرایط هوازی و بی هوازی، مس محلول و تبادلی در اثر کاربرد بقایای گیاهی ابتدا افزایش و سپس تا حدودی کاهش یافت. افزودن بقایای گیاهی در شرایط بی هوازی در همه خاکها به جز خاک شالیزار غلظت مس متصل به اکسیدهای آهن بی شکل را به طور معنی داری افزایش و در شکل تتمه کاهش داد. تغییرات کم شکلهای مس در خاک شالیزار ممکن است به خاطر مقدار مواد آلی بیشتر و نیز شرایط غرقاب اولیه در مقایسه با سایر خاکها باشد. این تیمار همچنین سبب افزایش غلظت مس در شکل کربناتی تنها در دو خاک آهکی شد.به هر حال کاهش پتانسیل احیایی در اثر غرقابی نمودن خاکهای اسیدی و آهکی سبب افزایش شاخص تحرک مس شد که نشاندهنده افزایش قابلیت دسترسی مس در این شرایط می باشد.