بررسی تاثیر باکتری های محرک رشد گیاه (PGPR) بر خواص کیفی و کمی قارچ دکمه ای (Agaricus bisporus) در بسترهای مختلف حاصل از ضایعات صنعتی و کشاورزی

به منظور بررسی اثر باکتری های محرک رشد گیاه (PGPR) در افزایش عملکرد و بهبود برخی خواص کیفی قارچ دکمه ای (Agaricus bisporus) در بسترهای مختلف حاصل از ضایعات صنعتی و کشاورزی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی به اجرا در آمد. تیمارهای مورد استفاده در این آزمایش شامل بسترهای حاوی کاه گندم به عنوان ماده اصلی و مکملهای پودرضایعات ماهی، ضایعات کشتارگاه، ضایعات زیتون، کود گاوی و کود مرغی و دو سطح تلقیح با مخلوط باکتری های باسیلوس و سودوموناس و شاهد (بدون تلقیح) بودند. نتایج نشان داد اثر نوع بستر، تلقیح باکتری و نیز اثرات متقابل آنها در سطح یک درصد بر وزن تر، درصد ماده خشک، غلظت عناصر غذایی و میزان پروتئین قارچ دکمه ای معنی دار بود، ولی بر میزان خاکستر و تعداد قارچ دکمه ای معنی دار نبود. قارچهای رشد یافته در بستر حاوی کود گاوی تلقیح شده با باکتری های محرک رشد بیشترین وزن تر (5/751 گرم در واحد آزمایشی) و قارچهای پرورش یافته بر بسترهای حاوی ضایعات کشتارگاه بدون تلقیح باکتری کمترین وزن تر (6/592 گرم در واحد آزمایشی) را داشتند. همچنین بسترهای حاوی کود مرغی همراه با باکتری، بیشترین ماده خشک (1/7 درصد) و در مقابل بسترهای حاوی ضایعات ماهی بدون تلقیح باکتری کمترین میزان ماده خشک (43/4 درصد) را تولید کردند. بیشترین میزان پروتئین مربوط به بستر حاوی ضایعات ماهی تلقیح شده با باکتری (25/29 درصد) و کمترین میزان پروتئین مربوط به بستر حاوی کودگاوی بدون تلقیح (27/17 درصد) بود. قارچهای پرورش یافته در بستر حاوی ضایعات ماهی که با باکتری های محرک رشدگیاه تلقیح شده بودند، بیشترین غلظت نیتروژن، فسفر، منیزیم و روی و مس را دارا بودند. درحالیکه بیشترین میانگین در مورد عنصر آهن مربوط به ضایعات زیتون تلقیح شده با باکتری بود. در این آزمایش تاثیر باکتری های محرک رشد بر وزن تر، وزن خشک و میزان پروتئین قارچ دکمه ای مثبت و معنی دار بود.