نقش توابع درهم ساز رمزنگاری در امنیت با روی کرد پدافند غیرعامل

امنیت اطلاعات و ارتباطات از اهمیت ویژه ای در حوزهای نظامی و امنیتی برخوردار است. ایجاد یک پوشش مناسب و بهینه جهت حفاظت از امنیت و صحت در مقوله های ارتباطات و اطلاعات توسط رمزنگاری و پروتکل های ارتباطی امکان پذیر است. مکانیزم هایی که در ارسال و دریافت یک پیام باعث به وجود آمدن امنیت می گردند پدافند غیرعامل بوده و باعث کاهش آسیب پذیری اطلاعات خواهند شد. از طرف دیگر، پروتکل های ارتباطی که صحت یک ارتباط و یا اطلاعات را مورد بررسی قرار می دهند، باعث کاهش دسترسی افراد غیرمجاز به اطلاعات محرمانه شده و به علاوه، آسیب پذیری یک شبکه ارتباطی را با فرایندهایی هم چون عدم ذخیره سازی فایل های بزرگ، عدم دسترسی به بخشی از پیام اصلی، به وجود آوردن خلاصه پیام با طول بسیار کوچک برای هر پیام سری و غیرسری طولانی و غیره را بسیار کاهش خواهند داد. روند فوق، مفهوم بسیار دقیق از پدافند غیرعامل بوده، زیرا آسیب پذیری ارتباطات و اطلاعات را در پروتکل های ارتباطی به طور شایسته ای کاهش خواهد داد. امنیت یک پیام، توسط رمزنگاری قابل حصول است. در بسیاری از مواقع، هدف ارسال کننده و دریافت کننده پیام، صحت و سندیت پیام می باشد. این مهم توسط پروتکل های ارتباطی هم چون امضاهای رقمی، توابع درهم ساز، کدهای اعتباری پیام و غیره امکان پذیر است. توابع درهم ساز، نقش اساسی را در پروتکل های ارتباطی به عهده دارند؛ به عنوان نمونه، عدم استفاده از تابع درهم ساز در یک امضای رقمی باعث عدم کارایی امضا خواهد شد. در این مقاله، مفهوم دقیق امنیت و کاربردهای توابع درهم ساز را بیان داشته و سپس به سیر تحول این توابع اشاره می کنیم. در ادامه، یکی از توابع جدید به نام گروستال (یکی از پنج تابع درهم سازی است که به مرحله سوم مسابقه NIST رسیده و ما فکر می کنیم که این تابع در نهایت در سال 2012 توسط این موسسه به عنوان تابع درهم ساز جهانی انتخاب خواهد شد) را از نظر ساختاری مورد بررسی قرار داده و به عنوان کار جدید، مقاوم بودن این تابع در مقابل حملات مکعبی را مورد تحلیل قرار می دهیم.