بررسی فعالیت آنزیم های گوارشی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در طی دوره محرومیت غذایی و غذا دهی مجدد

فعالیت آنزیم های گوارشی نقش مهمی در جذب مواد مغذی و رشد ماهیان دارد. با این وجود اطلاعات موجود در زمینه رفتار آنزیم های گوارشی و قابلیت بازیابی مجدد سطوح فعالیت آنها در دوره های مختلف محرومیت غذایی و غذا دهی مجدد در ماهیان اندک است. در این تحقیق توانایی ماهی قزل آلای رنگین کمان با وزن متوسط 19/0 ± 01/44 گرم در تنظیم و بازیابی ظرفیت گوارشی خود طی دوره های مختلف محرومیت غذایی و غذا دهی مجدد، مورد مطالعه قرار گرفت. این آزمایش به مدت 8 هفته و در قالب یک طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار اجرا شد و یک گروه کنترل (بدون دوره محرومیت غذایی) و تیمارهای با 1، 2 و 3 هفته گرسنگی را شامل می شد. درجه حرارت آب و دوره نوری محیط پرورشی به ترتیب C ̊1/0± 4/17 و L9D:15 بود. فعالیت آنزیم های گوارشی تریپسین، کیموتریپسین و لیپاز در روزهای 21 (در پایان دوران محرومیت غذایی)، 33، 44 و 55 (پایان آزمایش) اندازه گیری شد. در پایان دوران محرومیت غذایی، سطح فعالیت آنزیم تریپسین گروه کنترل (2/12±4/95) بطور معنی داری (05/0P<) بالاتر از تیمارهای 1 (1/5±1/78)، 2 (1/10±2/75) و 3 (3/9±4/85) بود. در روز بیست و یکم، ماهیان گروه های با محرومیت غذایی بر خلاف ماهیان گروه کنترل (4/9±77/44) هیچ گونه فعالیت کیموتریپسنی نداشتند. فعالیت آنزیم لیپاز گروه کنترل نیز در پایان دوره محرومیت غذایی (3/2±7/37) بطور معنی داری (05/0P<) بالاتر از تیمارهای 1 (4/2±0/23)، 2 (2/2±1/22) و 3 (0/5±3/27) بود. با این وجود، در مراحل بعدی نمونه برداری سطح فعالیت آنزیمی تیمارهای با محرومیت غذایی به سطح فعالیت آنزیمی گروه کنترل رسید. نتایج تحقیق حاضر بیانگر آن است که غذا یکی از فاکتورهای مهم دخیل در تنظیم فعالیت آنزیم های گوارشی است و ماهیان واجد توانایی بازیابی ظرفیت گوارشی خود پس از رفع دوره های مختلف محرومیت غذایی هستند.