ارتقای راکتورهای هسته ای از نسل دوم به نسل سوم و تاثیر آن در بهبود پدافند غیرعامل

نظر به این که در پدافند غیرعامل، یکی از اهداف مهم، کاهش اثرات حوادث ناشی از حملات دشمن می باشد، لذا یکی از مواردی که به طور اخص نسبت به ایمنی هرچه بهتر آن می بایست توجه شود بحث راکتورهای هسته ای می باشد. در خصوص راکتورهای هسته ای، یکی از شاخص های اصلی در مبحث پدافند غیرعامل، ایمنی راکتور می باشد. در راکتورهای هسته ای نسل سوم، ابعاد قلب و هم چنین نوع خنک کننده و غنای سوخت نسبت به راکتورهای نسل دوم تغییر یافته است که در نهایت، تمامی این موارد، منجر به ایمنی بالاتر این راکتورها نسبت به راکتورهای نسل قبلی شده است؛ لذا در این مقاله هدف بر آن است که با یک تحقیق مقایسه ای بین دو راکتور هم قدرت از نوع نسل دوم و نسل سوم، پارامترهای نوترونیکی این دو راکتور نظیر: K∞، Keff و اجزای تشکیل دهنده این پارامتر و هم چنین پارامترهای حرارتی و هیدرولیکی نظیر: چگالی قدرت، قدرت مخصوص، نرخ گرمای آزاد شده در واحد حجم راکتور، قدرت آزاد شده در واحد حجم سوخت، حجم و جرم غلاف و سوخت (شامل سوخت های قابل شکافت و غیر قابل شکافت)، در هر دو راکتور به دست آیند و با یکدیگر مقایسه گردند. از روی این مقایسه، به میزان کارآیی و بهینه شدن قلب و نیز ایمنی بیشتر راکتورهای نسل سوم نسبت به نسل دوم که هر دو یک قدرت مشابه را دارا می باشند، می توان پی برد. بدین منظور اطلاعاتی نظیر: ابعاد قلب و گام شبکه، جنس سوخت، میزان غنا و نوع خنک کننده، جهت محاسبه پارامترهای مذکور مورد استفاده قرار می گیرند. برای تعیین پارامترهای نوترونیکی از برنامه نوترونیکی SIXFAC و نیز سایر روابط نوترونیکی مربوطه و برای تعیین پارامترهای حرارتی از روش تحلیلی و روابط مربوطه اش استفاده گردیده است.