بررسی مشخصات فنی زیرساخت ملی داده های مکانی (NSDI) از دیدگاه پدافند غیرعامل

زیرساخت ملی داده مکانی (NSDI) عبارتست از یک مجموعه هماهنگ از سخت افزار، نرم افزار، مراکز اطلاعات، شبکه های ارتباطی، کاربران، پروتکل های ارتباطی، استانداردها، قوانین، برنامه های کاربردی، کاربران و... که به منظور دریافت، هماهنگ سازی، پردازش و گزارش گیری از کلیه داده های مکانی و توصیفی جهت مدیریت و تصمیم گیری هرچه بهتر و صحیح تر و ارائه خدمات از طریق شبکه های الکترونیکی می باشد. پدافند غیرعامل نیز به مجموعه اقداماتی اطلاق می گردد که مستلزم به کارگیری جنگ افزار نبوده و با اجرای آن می توان از وارد شدن خسارات مالی به تجهیزات و تاسیسات حیاتی و حساس نظامی و غیرنظامی و تلفات انسانی جلوگیری نموده و یا میزان این خسارات و تلفات را به حداقل ممکن کاهش داد[1]. در صورت ایجاد زیرساخت داده های مکانی در سطح کشور، این زیرساخت باید از دیدگاه پدافند غیر عامل دارای قابلیت اطمینان و سطح اعتبار مناسبی باشد تا در شرایط بحرانی به فعالیت خود ادامه دهد. این زیرساخت در واقع خط ارتباطی و محور تعامل و همکاری بین کاربران مختلف بوده و در مواقع بروز بحران های مختلف می تواند نقش بسزایی در ارائه اطلاعات به روز و مناسب داشته و نقش محوریت را در یکپارچگی سیستم های مدیریت و فرماندهی و کنترل ایفا نماید. ایجاد NSDI می تواند بصورت چند ماموریتی مسئولیت های مختلفی را در ابعاد اقتصادی بویژه جمع آوری مالیات و عوارض و یا جنبه های انتظامی و امنیتی سطح شهر و مدیریت شهری، آمایش سرزمین، آمایش دفاعی، برنامه ریزی و تخصیص منابع و... به همراه داشته باشد. در این مقاله سعی شده ویژگی های فنی لازم جهت ایجاد و بکارگیری زیرساخت داده های مکانی مورد بررسی قرار گیرد.