ارتباط استرس شغلی و فرسودگی شغلی در پرسنل پرستاری

فرسودگی شغلی به صورت احساس خستگی هیجانی، مسخ شخصیت و کاهش کفایت فردی تعریف می شود. پرسنل پرستاری به دلیل ماهیت حرفه خود مستعد فرسودگی شغلی هستند. هدف مطالعه حاضر تعیین ارتباط استرس شغلی و فرسودگی شغلی در پرسنل پرستاری بیمارستان البرز کرج بود.
مطالعه حاضراز نوع توصیفی همبستگی است که با استفاده از روش نمونه گیری آسان، 90 نفر از پرسنل پرستاری بیمارستان البرز کرج سال 1387 در این مطالعه شرکت نمودند. ابزار جمع آوری داده ها شامل؛ فرم اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ و پرسشنامه تنیدگی شغلی بود. داده ها توسط نرم افزار SPSSو با استفاده ازآمارتوصیفی، آزمون های تی، آنالیز واریانس یکطرفه ومجذور کای تجزیه و تحلیل گردید.
78 نفر (7/86درصد) از پرستاران استرس شغلی متوسط،52 نفر (8/57درصد) خستگی عاطفی متوسط، 47نفر(2/52درصد) مسخ شخصیت خفیف و58 نفر (4/64درصد) موفقیت فردی پایینی داشتند. ارتباط آماری معنی داری بین استرس شغلی با خستگی عاطفی(036/0=p)، مسخ شخصیت(001/0>= p) و کفایت فردی(003/0=p) وجود داشت.
به نظر می رسد استرس شغلی اثر منفی بر فرسودگی شغلی دارد. مداخلاتی در جهت کاهش استرس شغلی و تقویت منابع مقابله با آن می تواند به کاهش فرسودگی شغلی در پرسنل پرستاری کمک نماید.