شیوع هیرسوتیسم(پر مویی) و برخی عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

اثرات منفی هیرسوتیسم به عنوان یک عارضه شایع آندوکرین بر روی کیفیت زندگی زنان در بسیاری مطالعات مورد تاکید قرارگر فته است. مطالعات محدودی در مورد شیوع و عوامل مرتبط با آن در جمعیت مورد نظر انجام شده است.
در یک مطالعه توصیفی تحلیلی به طور مقطعی 500 دانشجوی دختر دانشگاه علوم پزشکی اهواز در نیمسال دوم 1389-1388 مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تعیین شیوع پرمویی از مقیاس فریمن-گالوی تعدیل یافته در 4 منطقه حساس به آندروژن استفاده شد. پرسشنامه ای که توسط خود دانشجویان تکمیل می شد ابزار جمع آوری اطلاعات بود. نمره 7-4 به عنوان هیرسوتیسم خفیف، نمره 11-8 به عنوان هیرسوتیسم متوسط و مجموع نمرات 16-12 به عنوان هیرسوتیسم شدید در نظر گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات نرم افزارSPSS مورداستفاده قرار گرفت. جداول توزیع فراوانی و آزمون کای اسکوئر و رگرسیون لجستیک جهت ارتباط سنجی به کار برده شد.
از 500 دانشجوی مورد مطالعه 4/15% مبتلا به هیرسوتیسم بودند. 4/12% هیرسوتیسم خفیف، 8/2% هیرسوتیسم متوسط و 2/0% هیرسوتیسم شدید داشتند. نمایه توده بدنی، اختلال قاعدگی و سابقه خانوادگی پرمویی با هیرسوتیسم دارای رابطه معنی داری بود (1./.>P).
یافته های به دست آمده بیانگر شیوع بالای هیرسوتیسم در میان دانشجویان دختر است. مطالعات گسترده تر جهت تعیین الگوی پرمویی در زنان ایرانی وتعیین مقیاس مناسب نمره گذاری با توجه به تفاوتهای نژادی بایستی در اولویت قرار گیرد.