بررسی مهار بیان ژن رپرسور گاماگلوبین با روش RNAi در رده سلولی اریتروئیدی 562 K با هدف ژن درمانی بتاتالاسمی

بتاتالاسمی از بیماری های ژنتیکی است که سبب کم خونی حاد در افراد مبتلا می شود. یکی از روش های درمان بتاتالاسمی، القای ژن گاماگلوبین جنینی است. کمپلکس پروتئینی DRED از رپرسورهای گاماگلوبین است که از دو زیر واحد متصل شونده به DNA، به نام 2 TRو 4TR تشکیل شده است. یک روش جالب جهت افزایش بیان گاماگلوبین، مهار بیان 4TR توسط مولکول های siRNA می باشد. هدف از این تحقیق، راه اندازی سیستم RNAi به منظور مهار بیان ژن 4TR سلول های اریتروئیدی 562K و بررسی میزان بیان گاماگلوبین می باشد.
از لیپید2000 lipofectamineTM جهت ترانسفکشن و از پلاسمید گزارشگر pSV-β-Galactosidase جهت بررسی راندمان استفاده شد. بعد از ترانسفکشن siRNA 4TR، میزان بیان ژن 4TR و گاماگلوبین با روش Real-time PCR در سلول های 562K تعیین شد.
نتایج نشان داد با ترکیب 2000 LipofectamineTM،40% از سلول های 562K ترانسفکت شدند. بیان 4TR توسط siRNA 4TR حدود 44% کاهش داشت اگرچه القای ژن گاماگلوبین 18/1 برابر بود.
گرچه بیان 4TR تا 44% مهار شد ولی القای قابل ملاحظه ژن گاماگلوبین مشاهده نشد. برای عدم القای گاماگلوبین دو مورد قابل بحث است. اول اینکه میزان ترانسفکشن در سلول های 562K، مهار بیان ژن 4TR را محدود می سازد. دوم اینکه شاید مهار 4TR و 2TR بطور همزمان در سلول 562K سبب القای گاماگلوبین شود. در مجموع با سیستم RNAi در سلول 562K، مهار ژن 4TR رخ داد ولی مهار بیان این ژن با روش RNAi به تنهایی نمی تواند سبب القای ژن گاماگلوبین شده و در ژن درمانی استفاده شود.