ارزیابی و پیش بینی گسترش فیزیکی شهرها با استفاده از تصاویر ماهواره ای چند زمانه چند زمانه و سیستم اطلاعات جغرافیایی(مطالعه موردی شهر اردبیل 1363- 1400)

در سال های اخیر، اراضی بسیاری از شهرهای ایران مخصوصا اراضی حاشیه ای شهرها تحت تاثیر روند شهر نشینی و نیاز شهروندان به مسکن جدید، تغییر کاربری داده و به اراضی ساخته شده تبدیل شده است. با توجه به اینکه شهر اردبیل نیز مانند سایر شهرها در سال های اخیر با افزایش جمعیت مواجه بوده، تغییر و تحولات قابل توجهی را در کاربری اراضی شهری این شهر شاهد هستیم. تحقیق حاضر در پی ارزیابی تغییرات اراضی حاشیه ی شهر اردبیل در طی سال های 1363- 1390 و سپس پیش بینی این تغییرات تا سال 1400 می باشد. از این رو برای پی بردن به نوع و میزان تغییرات رخ داده در منطقه فوق تصاویر سنجنده لندست TM، سال های 1363، 1370، 1379، 1390 و همچنین تحولات جمعیتی این شهر بین سال های 1363 تا 1390 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. پس از عملیات بارز سازی، برای کشف و ارزیابی تغییرات از روش های فازی مبتنی بر شدت انطباق(Fuzzy Artmap) و مقایسه بعد از طبقه بندی(Crosstab) استفاده شده است. همچنین برای پیش بینی روند تغییرات تا سال 1400 از روش ترکیبی زنجیره های مارکوف و سلول های خودکار استفاده گردیده است. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که در طی 27 سال مورد بررسی، جمعیت این منطقه در حدود یک و نیم برابر افزایش یافته و در حدود 34 درصد تغییر کاربری صورت گرفته که عمدتا ناشی از فعالیت های انسانی بوده که از آن جمله می توان به گسترش سکونتگاه ها و اراضی ساخته شده بر روی اراضی کشاورزی در پیرامون شهر اشاره کرد.