معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان در جنگلهای شرق دودانگه ساری، استان مازندران

کشور ایران یکی از مراکز مهم تنوع گیاهی دنیای قدیم به حساب می آید و نزدیک به 22 درصد از 8000 گونه گیاهی ایران، انحصاری هستند. جنگلهای شمال ایران با شرایط اکولوژیک متمایز خود، بخش مهمی از تنوع زیستی گیاهی سرزمین ایران را به خود اختصاص داده و از این نظر دارای ارزش زیادی است. شناخت عناصر گیاهی موجود در یک منطقه به عنوان مطالعه ای زیربنایی برای تحقیقات اکولوژیکی، مدیریت و حفاظت گیاهان محسوب می شود. عرصه های جنگلی شرق دودانگه ساری با مساحتی بیش از 8000 هکتار به جهت سیمای رویشی جالب از نظر حضور اجتماعات متنوع جنگلی و ترکیب گونه ای آن زمینه مناسبی برای فعالیتهای تحقیقات فلورستیک فراهم نموده است. این پهنه رویشی، در 80 کیلومتری جنوب شهرستان ساری و در محدوده جغرافیایی 53 درجه و 20 دقیقه تا 53 درجه و 25 دقیقه طول شرقی و 36 درجه و 7 دقیقه تا 36 درجه و 12 دقیقه عرض شمالی واقع شده است. ارتفاع آن از 700 متر تا 2010 متر از سطح دریا متغیر و متوسط بارندگی سالیانه آن 741 میلی متر است. نمونه برداری از پوشش گیاهی منطقه در سال 1385 در سه مرحله به ترتیب در ماه های اردیبهشت، خرداد و آبان انجام گرفت. پس از شناسایی دقیق گونه های گیاهی، برای هر گونه علاوه بر نام علمی گونه، کوروتیپ و شکل زیستی آن نیز با استفاده از منابع موجود ثبت شد. 237 گونه شناسایی شده از این پهنه رویشی مربوط به 7 تیره گیاهی از پتریدوفیتها و تعداد 60 تیره از نهاندانگان است. بیشترین تعداد گونه ها مربوط به تیره های Asteraceae، Lamiaceae و Rosaceae بودند. گروه بندی گونه ها بر مبنای طبقه بندی زیستی رانکایر نشان داد که همی کریپتوفیتها (46 درصد)، ژئوفیتها (19 درصد)، فانروفیتها (17 درصد)، تروفیتها (14 درصد) و کامفیتها (4 درصد) از گونه های منطقه را به خود اختصاص می دهند. از نظر کوروتیپ، براساس روش زهری، بیشترین عناصر رویشی مربوط به ناحیه اروپا - سیبری (حوزه هیرکانی) و سپس عناصر اروپا - سیبری - مدیترانه ای- ایران-تورانی است.