اثر عصاره ی گل راعی دیهیمی (Hypericum scabrum L.) بر صفات خون، وزن و دمای بدن در موش

با توجه به خواص دارویی بسیار ارزنده گیاه دارویی گل راعی، تاکنون تحقیقات چندانی در خصوص مسمومیت و عوارض جانبی غلظت های بالای گونه گل راعی دیهیمی نشده است. بنابراین با توجه به موارد فوق تحقیق حاضر جهت مطالعه اثرات مسمومیت ناشی از مصرف گل راعی دیهیمی بر خصوصیات بالینی و رفتاری در موش به مرحله اجرا در آمد.
روش تحقیق: گونه مورد مطالعه از منطقه سبزکوه در استان چهارمحال و بختیاری جمع آوری شد. جهت بررسی مسمومیت عصاره گیاه گل راعی، 5 گروه آزمایشی هر گروه شامل 4 سر موش که به چهار گروه از آن ها غلظت های 100تا 1000 میلی گرم در کیلوگرم وزن زنده موش عصاره خورانده شد و به گروه شاهد عصاره ای خورانده نشد. در نهایت پس از 24 ساعت صفات مختلف خونی، وزنی و دمایی مورد ارزیابی قرار گرفت. هم چنین مطابق روش قبلی این صفات برای 14 روز بعد از خورانده شدن دزهای فوق مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج و بحث: در بررسی نتایج پاتولوژیک کلیه و کبد تفاوت آشکاری بین گروه های مختلف مشاهده نشد. در بررسی آماری انجام شده روی نتایج به دست آمده، در خصوص صفاتی نظیر HCT، Hb، RBC، Mono، MCV، Band، MCH، MCHC و pH تفاوت آماری معنی داری بین گروه های تیمار و شاهد به دست نیامد (p<0.05). در مورد شمارش گلبول های سفید، نوتروفیل و ائوزینوفیل تفاوت معنی داری بین گروه های تیمار با گروه شاهد مشاهده شد (p<0.05) به طوری که علت این افزایش، استرس فیزیولوژیک ناشی از دز بالای دارو می باشد، زیرا در میزان Band Cell (نوتروفیل نابالغ) که شاخصی جهت بروز عفونت و پاسخ مغز استخوان می باشد، افزایش مشاهده نمی گردد.
توصیه کاربردی/ صنعتی : به طور کلی عصاره گل راعی دیهیمی در هیچ کدام از غلظت های استفاده شده دارای اثر سمیت زائی نمی باشد و تنها می تواند باعث ایجاد تابلو استرس در نمونه های مورد آزمایش شود. اما با نگاهی به وزن موش ها پس از دو هفته مطالعه و آزمایش، می توان افزایش وزن موش ها را در پایان مطالعه مشاهده کرد که گویی این گیاه باعث افزایش وزن شده است. در کل به غیر از تاثیرات پاتولوژیکی که در غلظت های بالا از خود نشان داد، گل راعی دیهیمی دارای اثر سوء دیگری نمی باشد.