تاثیر آموزش آگاهی واج شناسی بر کاهش خطاهای املایی دانش آموزان دارای اختلال نوشتن

پژوهش حاضر با هدف تاثیر بسته آموزشی آگاهی واجشناسی بر کاهش خطاهای املای دانشآموزان دارای اختلال نوشتن در پایه سوم ابتدایی شهر تهران صورت گرفت.
روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی بود. ابتدا 20 دانشآموز پایه سوم ابتدایی شهر تهران که دارای مشکلات املا بودند پس از اجرای آزمونهای تشخیصی (آزمون هوش وکسلر کودکان و آزمون اختلال نوشتن) به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 13 جلسه، تحت آموزش بسته آموزشی آگاهی واج-شناسی قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکردند. پس از آن، در هر دو گروه آزمایشی و گواه، پسآزمون و آزمون پیگیری (پس از گذشت 3 ماه) به اجرا درآمد. داده های بهدست آمده با استفاده از روش آماری کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج به دست آمده نشان داد که میزان خطاهای املای آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری بهبود یافته است.
برمبنای نتیجه به دست آمده می توان گفت کاربرد این بسته آموزشی موجب پایداری آموخته ها (پس از گذشت 3 ماه) در این گروه از کودکان می گردد. بعلاوه میتوان به مربیان اختلالهای یادگیری، مشاوران و روانشناسان پیشنهاد نمود که با استفاده از این بسته آموزشی در جهت کاهش خطاهای املای دانشآموزان دارای اختلال نوشتن بکوشند.