گزینش ژنوتیپ های برتر سیاه تاغ در شرایط اقلیمی سمنان

تاغ ازجمله مهمترین گونه های گیاهیست که در سطح وسیعی در امر بیابان زدایی مورد استفاده قرار گرفته است. ویژگی های مطلوب این گیاه و سازگاری بالای آن در مناطق خشک باعث گردیده که هر روز بر دامنه کشت آن افزوده شود. از آنجائی که این گیاه علوفه خوبی در فصل پائیز و زمستان برای دام فراهم می کند و با توجه به میزان پروتئین موجود در آن می توان از آن علاوه بر اهداف زیست محیطی برای توازن جیره غذایی دام و با اهداف تولید گوشت استفاده کرد. در این بررسی نتاج حاصل از 29 ژنوتیپ تاغ که از 4 استان کشور جمع آوری شده بودند، در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در استان سمنان مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. صفات ارتفاع گیاه، مساحت تاج پوشش، قطر یقه، فاصله یقه تا اولین انشعاب، میزان بذر، زنده مانی گیاه، آلودگی به موریانه و آلودگی به پسیل آماربرداری شد. تجزیه خوشه ایو تجزیه به مولفه های اصلی در بررسی داده های حاصل مورد استفاده قرار گرفت تا ضمن ارزیابی کیفی تنوع موجود در بین ژنوتیپ های مورد مطالعه، ژنوتیپ های برتر نیز برای استفاده در اهداف اصلاحی ازجمله احداث باغ بذر مورد شناسایی قرار گیرند. در ضمن طی این بررسی 11 ژنوتیپ برتر گزینش گردیدند.