مقایسه ی چهار نوع مختلف حامل برای رشد سلول Vero و تکثیر ویروس هاری برای تولید واکسن هاری انسانی

در این مطالعه توانایی سلول Vero برای رشد روی فیبراسل دیسک، و سه نوع ریز حامل(microcarrier) شامل سیتودکس-1 و سیتودکس-3 و سیگما سولوهیل در فلاسک های همزن دار با حجم 500 میلی لیتر حاوی محیط کشت سرم دار % Fetal Calf Serum (FCS))10 (DMEM+ و محیط کشت بدون سرم (VP-SFM) مورد مقایسه قرار گرفت. سپس تکثیر سویه ی فیکس ویروس هاری PV (Pasteur Virus) در سلول های رشد یافته در شرایط فوق به منظور تولید واکسن هاری بررسی و مقایسه شد.

در فاز رشد از سامانه ی تعویض گامی محیط کشت (Stepwise Perfusion) استفاده شد و فاز تولید ویروس در سامانه ی ثابت (Batch) با استفاده از % Bovine Serum (BSA) Albumin2/0+ 199 Mبه عنوان محیط سرم دار و VP-SFM به عنوان محیط فاقد سرم انجام شد. مقدار ریز حامل استفاده شده بر حسب سطح (سانتی متر مربع) و تعداد سلول اولیه ی تلقیح شده به محیط کشت در آزمایش ها یکسان و به ترتیب برابر cm212000 و cells/cm2 12500تعیین گردید.

بیشترین تعداد سلول با استفاده از فیبراسل دیسک در محیط کشت DMEM برابر با cells/cm 106*7/0±1/7 در روز نهم به دست آمد در حالی که کمترین تعداد سلول با استفاده از سیتودکس-3 در محیط کشت VP-SFM برابر با cells/cm106*2/0±91/2 حاصل شد. بیشترین تیتر ویروس هاری برابر با Fluorescent Focus Unit (FFU)/ml 106*4/4±18/55 در محیط کشت VP-SFM حاوی فیبراسل دیسک و کمترین تیتر در محیط M199 حاوی سیتودکس-3 برابر FFU/ml 106*4/0±66/3 حاصل شد.

در مجموع آزمایش ها فیبراسل دیسک بهتر از انواع ریز حامل رشد سلول ها را حمایت کرد و استفاده از DMEM برای رشد سلول و استفاده از VP-SFM برای تولید ویروس نتایج بهتری را نشان داد. واکسن تجربی تهیه شده با ویروس های جمع آوری شده از VP-SFM ایمنی زایی (Potency) قابل قبول معادل IU75/2 داشت. با توجه به نتایج این تحقیق و امکان تولید و روش ساده استفاده از فیبراسل دیسک، این حامل برای کشت سلول Vero و به منظور تکثیر ویروس هاری توصیه می گردد.