ارزیابی وضعیت توسعه یافتگی استان های کشور با استفاده از تکنیک های لاجیت و پروبیت

در عصر حاضر که شاهد توسعه روز افزون کشورها در جهان هستیم، آگاهی از وضعیت توسعه در کشور، جهت پیش برد اهداف توسعه و حضور در عرصه رقابت جهانی ضروری به نظر می رسد در کشور ما نیزهمانند سایر کشورهای در حال توسعه که از دهه 50 به نوعی راهبردهای توسعه را تجربه کرده بود، به ویژه با اتخاذ راهبرد رشد و برنامه های سیاست تعدیل، معضل فقر و شکاف های اقتصادی- اجتماعی بیشتر نمایان گردید. با علم به اهمیت این موضوع، مقاله حاضر سعی بر آن دارد که به بررسی میزان توسعه یافتگی استان های کشور با استفاده از مدل های تاکسونومی وموریس وهم چنین بررسی وضعیت استان ها از لحاظ میزان نابرابری در برخورداری از مواهب توسعه با استفاده از روش امتیاز استاندارد بپردازد. در نهایت با استفاده از روش های لاجیت و پروبیت درصد احتمال میزان تاثیر فاکتورهای انتخابی بر افزایش میزان توسعه یافتگی استان های کشور مورد سنجش و ارزیابی واقع شده است. نتایج حاصله بیان گر آن است که با توجه به رویکرد غالب بر نظام فضایی کشور (مرکز- پیرامون) استان ها توسعه نیافته غالبا شامل استان های مرزی کشور بوده اند و مطابق نتایج روش لاجیت،عامل شهرنشینی، تمرکز صنعتی و سواد ازجمله عواملی مهمی بوده اند که با افزایش سطح آنها، احتمال افزایش ضریب توسعه یافتگی بیشتر خواهد بود.