رویکرد تئوری بازی در تعیین نرخ ارز و نرخ دستمزد: یک مطالعه‎ی تجربی در ایران

آیا در سیستم چانه زنی سه بخشی ایران، سیاست‎گذاران دستمزد به‎طور بهینه به سیاست اتخاذ شده توسط سیاست‎گذاران نرخ ارز واکنش نشان می دهند (تعادل نش) یا واکنش آن‎ها فقط به شرایط اقتصادی است (قاعده‎ی غیرنش)؟ این مقاله علاوه بر تحلیل ماهیت بازی سیاست (قاعده‎ی نش در مقابل قاعده‎ی غیرنش)، برخی از پارامترهای ساختاری مهم را با داده های ایران طی دوره‎ی 1385- 1360، با استفاده از روش حداقل مربعات دو مرحله ای (2SLS) تخمین می زند و نیز استراتژی هایی برای سناریوهای مختلف اقتصادی در حالات مختلف چانه زنی بررسی می کند. نتایج نشان می‎دهد که تعادل نش نرخ ارز و دستمزد در ایران ناپایدار بوده و تعادل غیرنش معنی دارتر است. در قاعده‎ی غیرنش، رشد دستمزد شبیه سازی شده یک الگوی ضد ادواری یکنواخت را نشان می دهد و با افزایش قدرت اتحادیه‎ی کارگری افزایش می‎یابد. مطابق با مشاهدات واقعی افزایش ارزش نرخ ارز شبیه سازی شده به عنوان مکمل نرخ رشد دستمزد از سال 1360 تا 1385 عمل کرده است.