بررسی میزان گسترش ماده ی بی حسی دهنده ی موضعی بوپیواکایین در فضای اپیدورال با استفاده از روش MRI

آنستزی اپیدورال یکی از روش های متداول بیهوشی جهت اعمال جراحی است. از آن جایی که در مورد میزان گسترش ماده ی بی حسی موضعی بوپیواکایین در فضای اپیدورال اطلاعات دقیقی در دسترس نیست، در این مطالعه به بررسی میزان گسترش این ماده در فضای اپیدورال پرداختیم.

این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی آینده نگر بود که بر روی 24 بیمار کاندید عمل جراحی کوله سیستکتومی الکتیو در مرکز آموزش درمانی الزهرا (س) شهر اصفهان انجام شد. نحوه ی نمونه گیری به صورت ساده و غیر احتمالی بود. بیماران پیش از انجام کوله سیستکتومی تحت MRI قرار گرفتند و میزان گسترش ماده ی بی حسی دهنده ی موضعی بوپیواکایین 5/0 ایزوباریک توسط MRI مشخص و به وسیله ی رادیولوژیست گزارش شد. ضربان قلب، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و فشار خون متوسط شریانی در زمان های صفر، پنج و ده دقیقه پس از بلوک اپیدورال ثبت شدند.

گسترش ماده ی بی حسی دهنده ی موضعی بوپیواکایین در زنان بیشتر از مردان بود. این گسترش با قد و شاخص توده ی بدنی نسبت عکس و با وزن و سن ارتباطی نداشت. به علاوه ضربان قلب و فشار خون سیستولی، فشار خون دیاستولی و فشار خون متوسط شریانی در هر دو جنس پس از انجام بلوک اپیدورال توراسیک و تزریق ماده ی بی حسی دهنده ی موضعی بوپیواکایین کاهش معنی داری یافت.

به نظر می رسد میزان گسترش ماده ی بی حسی دهنده ی موضعی بوپیواکایین 5/0 ایزوباریک در زنان بیشتر از مردان بود. میزان گسترش بوپراکایین در هر دو جنس به سمت سفالاد بیشتر از گسترش آن به سمت کودال بود.