خون ریزی های واژینال در سه ماهه ی اول بارداری و تاثیر آن بر سرانجام بارداری

با وجود پیشرفت قابل توجه طب مامایی، هنوز خون ریزی های ناشی از بارداری یکی از دلایل مهم مرگ و میر مادر، جنین و نوزاد است. آن دسته از زنان که بعد از خون ریزی حامله باقی می مانند، در خطر پیشرفت عوارضی مانند مرگ داخل رحمی جنین، اختلال رشد جنین در رحم، پارگی زودرس کیسه ی آب و زایمان زودرس می باشند.
این مطالعه به صورت مورد- شاهدی بر روی 120 زن باردار مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی اصفهان انجام شد. این زنان از نظر علایمی مانند خون ریزی در سه ماهه ی دوم و سوم، سقط، پارگی غشای جنینی، زایمان زودرس، وزن هنگام تولد نوزاد، اختلال رشد جنینی داخل رحمی، نوع زایمان، طول مدت بارداری ضریب آپگار نوزاد و بستری نوزاد در بخش مراقبت های ویژه ی نوزادان (Neonatal intensive care unit یا NICU) مورد بررسی قرار گرفتند.
بین گروه شاهد و مورد از نظر تعداد حاملگی، تعداد زایمان، تعداد فرزند، سابقه ی سقط، پارگی زودرس غشا، تاخیر رشد داخل رحمی، مرگ داخل رحمی، نوع زایمان، ضریب آپگار، بستری نوزاد در NICU تفاوت معنی دار ی دیده نشد؛ ولی از نظر کندگی جفت، خون ریزی سه ماهه ی دوم و زایمان زودرس بین دو گروه تفاوت معنی دار ی وجود داشت (05/0 > P).
به طور کلی با توجه به نتایج حاضر و نتایج مطالعات دیگر کشورها، خونریزی در سه ی ماهه ی اول بارداری می تواند عامل پیش گویی کننده ای از نظر نتایج مادری و جنینی بارداری باشد و افزایش آگاهی زنان باردار در این زمینه جهت انجام مراقبت های دقیق تر از موارد ضروری به نظر می رسد.