کاربرد لایه های پرفسیل در تفسیر چینه نگاری سکانسی سازندآیتامیر در ناودیس های شیخ و بی بهره- باختر کپه داغ

یکی از واحد های چینه شناسی حوضه رسوبی کپه داغ سازند آیتامیر به سن آلبین- سنومانین است. سازند آیتامیر شامل ماسه سنگ گلوکونیتی دانه ریز، سیلتستون، شیل و سنگ های کربناتی است. این سازند در چهار برش شیخ و سرخزو در ناودیس شیخ و برش گدگانلو و پسکوه در ناودیس بی بهره مطالعه شده است. سازند آیتامیر در برش های مورد مطالعه دارای افق های پرفسیل یا تجمعات فسیلی است. بر اساس اختلافات در ویژگی های چینه شناسی، رسوب شناسی، دیرینه شناسی و تافونومی سه نوع تجمع فسیلی شناسایی شده است. این سه نوع تجمع فسیلی در موقعیت های مشخص در توالی رسوبی قرار دارند. تجمع فسیلی با محتوای جانوری غالبا آمونیت (افق S3) در مرحله اولیه TST دارای پوسته های کاملا به هم ریخته، خرد و ساییده شده با آرایش بی نظم است که بر روی یک سطح فرسایشی مشخص قرار گرفته است که نشان دهنده جابجایی رسوبات قبلی و ته نشینی در یک محیط کولابی (لاگونی) است. مجموعه فسیلی قرار گرفته در راس TST (افق های S1، S2، G1،G3، G4، P4،P2 و P5) به عنوان Hiatal concentration یا condensed backlap shellbed در نظر گرفته شده است. از جمله ویژگی های این مجموعه درصد بالای پوسته های سالم و کامل، درجه پایین خرد شدگی و ساییدگی، جور شدگی ضعیف و تنوع فسیلی بالا است. این نوع تجمعات فسیلی در طی زمان آهنگ بالای تولید پوسته های زیست زاد و آهنگ پایین رسوب گذاری در یک موقعیت دور از ساحل تشکیل شده است. تجمعات فسیلی انتهای دسته رخساره HST (toplap shellbed) (G2 و P3) به عنوان مجموعه های تکرار شونده معرفی می شوند. ویژگی های تافونومی این نوع تجمعات، بسیار شبیه به انواع مرحله ابتدایی TST است. یک ویژگی شاخص برای تمایز این دو نوع تجمع فسیلی، گسترش جانبی است به گونه ای که مجموعه مربوط به TST معمولا به صورت لایه مشاهده می شود، در صورتی که مجموعه انتهایی HST به صورت عدسی شکل، تجمع بخشی و یا سنگ فرش است.