مطالعه قابلیت های کارآفرینی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز

هدف پژوهش حاضر مطالعه ی قابلیت های کارآفرینی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز است. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی، و جامعه ی آماری کلیه ی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال تحصیلی 87-88 است. برای اجرای پژوهش تعداد 400 نفر نمونه از بین کلیه ی دانشجویان، با بهره گیری از روش نمونه گیری طبقه یی تصادفی متناسب با حجم انتخاب شده اند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه ی سنجش ویژگی های شخصیتی کارآفرینان ایرانی است که پایایی آن 92/0 و روایی همزمان آن 74/0 گزارش شده است. عمده ترین یافته های پژوهش عبارتند از: قابلیت های کارآفرینی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز از حد متوسط بالاتر بوده و بر اساس متغیرهای جنسیت، سال تحصیلی، دانشکده و گروه های پنجگانه ی (علوم انسانی، علوم پایه، مهندسی، کشاورزی و هنر) تفاوت معناداری نداشته است. اما بین قابلیت های کارآفرینی دانشجویان گروه های پنج گانه ی بالا در خرده مقیاس های نیاز به پیشرفت و تحمل ابهام، تفاوت معنادار مشاهده شده است. همچنین به زعم دانشجویان بین خرده مقیاس های کارآفرینی تفاوت معنادار وجود دارد. ضمن اینکه آموزش کارآفرینی در پرورش قابلیت های کارآفرینی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز موثر نبوده است، 84/0 آنان به کار کردن در کنار درس خواندن ابراز تمایل کرده اند.