بررسی عوامل استرس زای آموزش بالینی در دانشجویان کارآموز پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی خرم آباد

آموزش بالینی بخش اساسی و مهم آموزش پرستاری است. وجود هر گونه مشکلی در آموزش بالینی، کارآیی و بازده این بخش از آموزش را دچار مشکل می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل استرس زای آموزش بالینی در دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی خرم آباد انجام گرفته است.
مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی است. تعداد 95 نمونه به صورت سرشماری انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات پس از جمع آوری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته های تحقیق نشان داد از عوامل محیطی و عوامل مربوط به برنامه ریزی آموزشی به ترتیب عواملی نظیر زیاد بودن تعداد دانشجویان در بخش و انجام مراقبت های اولیه بیمار در حضور دیگران، از عوامل مربوط به مربی، فقدان تجربه و عدم تسلط کافی مربی در بخش و ایجاد محیط پر تنش توسط مربی در حین انجام وظیفه، از عوامل مربوط به دانشجو، ترس از ابتلا به بیماری های عفونی (ایدز، هپاتیت...)، برخورد با بیمار اورژانس بیشترین عوامل استرس زای بالین ذکر شده اند.
از آنجایی که عوامل استرس زا اهداف آموزش بالینی را تحت تاثیر قرار می دهد نیاز است زمینه های لازم جهت حذف یا کاهش این عوامل فراهم گردد.