ارزیابی میزان آمادگی مقابله با خطر زلزله در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ارومیه؛ 1390

لزوم ارائه خدمات مناسب در بیمارستان ها به هنگام وقوع زلزله امری ضروری است که نیازمند آمادگی همه جانبه بیمارستان ها می باشد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی میزان آمادگی بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 1390 در برابر خطر زلزله به انجام رسید.
این پژوهش توصیفی مقطعی در کلیه بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ارومیه که در مرکز استان واقع شده اند، اجرا گردید. داده ها با استفاده از چک لیست و به صورت مصاحبه و مشاهده مستندات موجود جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS19 و با استفاده از آزمون های آماری دقیق فیشر و ضریب همبستگی اسپیرمن صورت پذیرفت.
از مجموع هشت حیطه مورد بررسی، بیشترین میزان آمادگی در برابر خطر زلزله در حیطه مدیریت برنامه حوادث غیرمترقبه و کم ترین میزان آمادگی در حیطه برنامه ریزی اقدامات بهداشت محیط بیمارستان ها بود. یافته ها نشان داد که شش بیمارستان در سطح خیلی ضعیف، سه بیمارستان در سطح ضعیف و یک بیمارستان نیز در سطح متوسط آمادگی در برابر زلزله قرار داشتند. میانگین کلی آمادگی بیمارستان های مورد مطالعه در برابر خطر زلزله، 07/20 درصد بود. بر اساس آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن، بین حیطه برنامه ریزی تجهیزات ضروری و لوازم مصرفی با حیطه برنامه ریزی پشتیبانی خدمات حیاتی، رابطه آماری معنی داری مشاهده گردید (003/0p= و 824/0r=).
بر اساس نتایج، به طور کلی میزان آمادگی بیمارستان های مورد مطالعه در برابر خطر زلزله، در سطح ضعیف ارزیابی شد. پیشنهاد می شود ضمن تدوین برنامه های آموزشی کوتاه مدت در زمینه مدیریت بحران و اجرای مداوم آن ها، حتی المقدور توجه به مقاوم سازی غیر سازه ای بیمارستان ها به عنوان یک اولویت مد نظر قرار گیرد.