تعیین آستانه تحمل به شوری در مرحله جوانه زنی در شش گیاه دارویی

در این مطالعه اثر شوری در مرحله جوانه زنی شش گیاه دارویی و آستانه تحمل به شوری در آن ها بررسی گردید. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل شوری در پنج سطح (صفر، 56/5، 11/11، 67/16 و 22/22 دسی زیمنس بر متر) و فاکتور دوم شش گیاه دارویی)سیاه دانه، ماریتیغال، رازیانه، کتان، آرتیشو و گلرنگ(بودند. آستانه تحمل به شوری برای درصد جوانه زنی در گیاهان آرتیشو، ماریتیغال، رازیانه و سیاه دانه به ترتیب 0/4، 3/3، 6/10 و 5/16 دسی زیمنس بر متر بود، اما درصد جوانه زنی در گیاهان گلرنگ و کتان تحت تنش شوری با سرعت کمی کاهش یافت به طوری که در حداکثر سطوح شوری (22/22 دسی زیمنس بر متر) مقدار درصد جوا نه زنی در این دو گیاه بالا بود (به ترتیب 88 و 87 درصد). سرعت جوانه زنی در کلیه گیاهان تحت تنش شوری به صورت خطی کاهش یافت از این رو سرعت جوانه زنی در مقایسه با درصد جوانه زنی در گیاهان مورد ارزیابی حساسیت بیشتری به تنش شوری داشت. به طور کلی در مرحله گیاهچه ای نیز تحت تاثیر تنش شوری از مقدار طول و وزن خشک گیاهچه کاسته شد، به طوری که سطح آستانه تحمل به شوری و نسبت کاهش این مولفه ها در بین گونه های گیاهی متفاوت بود. نتایج نشان داد که در مرحله جوانه زنی گیاهان در سه گروه: گلرنگ و کتان (مقاوم به شوری)، رازیانه و سیاه دانه (نیمه مقاوم به شوری) و آرتیشو و ماریتیغال (حساس به شوری) طبقه بندی شدند. همچنین نتایج مرحله رشد گیاهچه نیز نشان داد که گیاهان در چهار گروه: گلرنگ (مقاوم به شوری)، آرتیشو و ماریتیغال (نیمه مقاوم به شوری)، رازیانه (نیمه مقاوم به شوری) و کتان و سیاه دانه (حساس به شوری) طبقه بندی شدند.