تاثیر سیستم های متفاوت بیان انرژی قابل متابولیسم و اسیدهای آمینه در جیره های غذایی، بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی

این آزمایش جهت بررسی تاثیر انرژی قابل متابولیسم ظاهری و حقیقی تصحیح شده برای ازت و اسید آمینه کل و قابل هضم مواد خوراکی مورد استفاده در جیره های آزمایشی بر عملکرد، میزان تلفات و ترکیبات لاشه جوجه های گوشتی سویه تجاری راس 308 انجام گرفت. در این آزمایش از یک طرح کاملا تصادفی با روش آزمایش فاکتوریل 2×2 (2 نوع سیستم بیان اسید آمینه مورد نیاز و 2 نوع سیستم بیان انرژی قابل متابولیسم) استفاده شد. جمعا تعداد 400 قطعه جوجه گوشتی یکروزه در 4 تیمار آزمایشی با 5 تکرار و تعداد 20 قطعه در هر تکرار مورد آزمایش قرار گرفت. فراسنجه های آزمایشی در سن 21-1 روزگی، 42-22 روزگی و 42-1 روزگی مورد ارزیابی و محاسبه قرارگرفتند. نتایج این آزمایش نشان داد که فراسنجه های افزایش وزن بدن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی به طور معنی داری تحت تاثیر سیستم بیان انرژی قابل متابولیسم و اسید آمینه قرار گرفت (05/0>P)، بطوریکه استفاده از سیستم بیان انرژی قابل متابولیسم و اسید آمینه به صورت انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت و اسید آمینه قابل هضم در جیره های غذایی سبب افزایش وزن بدن، خوراک مصرفی و کاهش ضریب تبدیل غذایی و تلفات گردید. همچنین جیره های غذایی فرموله شده براساس سیستم بیان انرژی قابل متابولیسم و نوع اسید آمینه، تاثیر معنی داری بر وزن نسبی ران و سینه داشت (05/0>P)، اما تاثیر معنی داری روی خصوصیات لاشه نداشت. براساس نتایج بدست آمده از این آزمایش، تنظیم جیره های غذایی براساس انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت و اسید آمینه قابل هضم، سبب بهبود عملکرد جوجه های گوشتی گردید.