بررسی علائم بالینی و یافته های پلی سومنوگرافی در افراد دچار خروپف

خروپف صدای تنفسی خشن طی خواب ناشی از ارتعاش ساختمان های غشایی راه هوای فوقانی می باشد. این مشکل نسبتا شایع، تظاهری از خروپف اولیه تا حوادث تنفسی انسدادی راه هوایی همراه با کاهش کیفیت زندگی می باشد. این مطالعه به منظور ارزیابی بالینی و پلی سومنوگرافی (PSG) افراد مبتلا به خروپف انجام شد.

این مطالعه توصیفی- تحلیلی آینده نگر بر روی 98 بیمار خروپفی مراجعه کننده به کلینیک خواب از شهریور 1388 تا خرداد 1389 انجام شد. پرسشنامه ای شامل بخش های اطلاعات فردی دموگرافیک، علائم بالینی، بیماری های همراه، داروهای مصرفی و ESS برای هر بیمار تکمیل شد. تست پلی سونوگرافی کامل برای هر بیمار انجام و آنالیز دستی طبق AASM صورت گرفت. اطلاعات توسط آزمون آماری T-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

از 98 بیمار خرو پفی 74 نفر مرد بودند. متوسط وزن بیماران 18±86 کیلوگرم بود. 80 بیمار دچار اضافه وزن یا چاقی بودند. 90 بیمار OSAHS، 2 نفر سندرم مقاومت راه هوایی فوقانی و 6 نفر خروپف اولیه داشتند. 65 نفر ESS بالای 8 داشتند. بین BMI با آپنه انسدادی در خواب OSAHS (02/0>P)و بهم ریختگی خوابAI (01/0>P) ارتباط معنی دار بود. بین میزان خواب آلودگی روزانه و AHI ارتباط معنی دار بود (01/0>P). ارتباط بین احساس عدم سرحالی روزانه و AI (01/0>P) و نیز گزارش همسر بیمار از نظر آپنه با AHI بیمار در PSG معنی دار بود (04/0>P). 58.2 درصد بیماران آپنه انسدادی شدید، 21.4 درصد متوسط، 16.3 درصد آپنه خفیف داشتند.

خروپف، خستگی و خواب آلودگی روزانه نشانه هایی بسیار حساس برای ارزیابی آپنه هیپوپنه انسدادی در خواب می باشد. پرسش از کمیت و کیفیت خواب و ارجاع برای تشخیص قطعی با PSG در افراد دچار خروپف ضروری است.