بررسی توزیع فراوانی بروز نارسایی آدرنال در بیماران مبتلا به اختلالات انعقادی بستری در بخش مراقبت های ویژه ی بیمارستان الزهرا (س)

از آن جا که یکی از مکانیسم های نارسایی آدرنال، خون ریزی آدرنال در تروما، سپسیس و دیگر موارد بالینی است، هدف از این مطالعه تعیین توزیع فراوانی نارسایی عملکردی آدرنال در بیماران مبتلا به اختلالات انعقادی بستری در بخش مراقبت های ویژه بود.
این طرح یک مطالعه ی توصیفی بود که بر روی بیماران 65-18 سال بستری در بخش مراقبت های ویژه ی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان در سال های 88-1387 انجام شد. پس از اخذ رضایت از بیمار و یا قیم قانونی وی (در صورت داشتن کاهش سطح هوشیاری) 80 بیمار انتخاب شدند و نمونه ی خون روزهای 1 (بدو ورود) 3، 7 و 14 برای اندازه گیری آزمایش های انعقادی و سطح صبحگاهی کورتیزول پلاسما گرفته شد. سپس اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 18 و با کمک آزمون های آماری 2χ، Student-t، ANOVA و آزمون همبستگی Pearson مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در این مطالعه 80 بیمار مورد ارزیابی قرار گرفتند. از این تعداد 39 بیمار زن (8/48 درصد) و 41 بیمار (2/51 درصد) مرد بودند. میانگین آزمایش های انعقادی مختل در مردان 1/2 ± 3/5 و در زنان 97/1 ±08/4 بود و آزمونStudent-t نشان داد که تفاوت بین دو جنس معنی دار بود (009/0 > P). آزمون 2χ نشان داد رابطه ی معنی داری بین بیماری زمینه ای و آزمایش های انعقادی مختل در طی روزهای مورد مطالعه و نیز در کل وجود نداشت (05/0 ≤ P).
مطالعه ی ما نشان داد رابطه ی معنی داری بین میانگین آزمایش های انعقادی مختل و وجود یا عدم وجود نارسایی آدرنال وجود دارد، ولی لازم است مطالعات دیگری نیز در این زمینه انجام شود تا این موضوع بیشتر بررسی شود.