تاثیر لایه اسمیر در ریزنشت باکتریال بزاق در دندان های درمان ریشه شده

موفقیت درمان ریشه به روش و کیفیت تمیز کردن کانال، شستشو و ضد عفونی کردن و مسدود نمودن سه بعدی کانال بستگی دارد. لایه اسمیر می تواند در موفقیت یا شکست درمان ریشه نقش مهمی را ایفا کند. در خصوص اهمیت وجود یا حذف لایه اسمیر در موفقیت یا شکست درمان ریشه اختلاف نظر وجود دارد. پژوهش حاضر با استفاده از روش های استاندارد درمان ریشه و بزاق کامل انسانی به بررسی تاثیر لایه اسمیر در میزان نشت باکتری از بزاق در ریشه دندان های معالجه ریشه شده پرداخت.

در این مطالعه آزمایشگاهی، تعداد 48 دندان تک ریشه و چند ریشه انسان به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی 20تایی و دو گروه شاهد مثبت و منفی 4تایی تقسیم گردیدند. پس از تهیه حفره دسترسی و آماده سازی کانال ها به روش Crown down و شستشوی متناوب با 10 میلی لیتر هیپوکلریت سدیم 25/5 درصد، یک گروه آزمایشی از دندان ها، با محلول EDTA 17 درصد و هیپوکلریت سدیم 25/5 درصد شستشو داده شد تا لایه اسمیر آن ها برداشته شود و گروه دیگر فقط با هیپوکلریت سدیم 25/5 درصد شستشو داده شد که دارای لایه اسمیر بود. دندان ها توسط اتوکلاو استریل گردید و با گوتاپرکای استریل شده با گاز اتیلن اکساید و سیلر توبلی سیل در شرایط آسپتیک پر شدند. مقدار 2 میلی لیتر بزاق کامل انسانی جمع آوری شده از دو نفر به داخل قسمت کرونالی نمونه ها تزریق گردید و برای مدت 4 ماه تکرار شد. نشت باکتری در محیط کشت دو بار در روز بررسی گردید. نتایج آزمایش ها ثبت شد و با آزمون آماری 2X در سطح اطمینان 95/0 بررسی گردید.

حضور یا عدم حضور لایه اسمیر تاثیر معنی داری در ریز نشت باکتریال بزاق در دندان های پر شده با گوتاپرگا و سیلر توبلی سیل در ریشه دندان های مختلف نشان نداد. هرچند تعداد موارد آلودگی و نشت بزاق در گروه دارای لایه اسمیر (55 درصد موارد) بیشتر ازگروه بدون لایه اسمیر (44 درصد موارد) بود (515/0 = p value).

نتایج به دست آمده نشان داد که حضور لایه اسمیر، تاثیر معنی داری در لیکیج کرونالی بزاق کامل انسانی در دندان های معالجه ریشه شده ندارد.