بررسی رفتار غیر خطی باسکولی شناژ شالوده ها و مقایسه آن با مقررات ملی ایران و آیین نامه نرپ

شناژها به منظور جلوگیری از حرکات پی ها نسبت به هم طراحی و اجرا می شوند. طبق مبحث نهم مقررات ملی ایران و نرپ شناژها به ترتیب برای 10 و 25 درصد بزرگترین نیروی محوری (کششی و فشاری) در هر یک از ستون های دوانتهای شناژ طراحی می شود. در این میان سوالی که به ذهن می رسد این است که اگر از شناژها که به شیوه آیین نامه های ایران و نرپ برای درصدی از بار محوری حداکثر ستون های اطراف خود طراحی شده اند، انتظار عملکرد باسکولی داشته و بخواهیم از دورانها و نشست های زیادی پی ها جلوگیری کنند به چه میزان می تواند صحیح باشد؟ عملکرد آنها برای جلوگیری از نشست های نسبی تا چه مرحله ای از بارگذاری موثر است و مفاصل پلاستیک در چه هنگام تشکیل می شود؟ و در نهایت برای جلوگیری از تشکیل مفاصل پلاستیک، شناژها باید برای چه نیرویی طراحی شوند؟ در این تحقیق، 8 مدل پی منفرد به همراه کلاف رابط بینشان در نرم افزار ANSYS، تحت آنالیز غیرخطی قرار گرفته اند. به جهت درک بهتر و بیشتر پارامترهای موثر در طراحی شناژها، تغییرات نیروی محوری حداکثر بین دو ستون (پای ستون) به نیروی طراحی شناژها و همچنین به نشست نسبی شناژ، در سه حالت 1- بررسی فاصله افقی دو پی منفرد 2- بررسی تاثیر نوع خاک در تحلیل پی منفرد و 3- بررسی تاثیر بار ثقلی در تحلیل پی منفرد، مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. مسلم است با تحلیل المان محدود مدلها و بررسی نشست های نسبی آنها می توان به ارزیابی عملکرد شناژها پرداخته و تا اندازه ای به موارد مطرح شده پاسخ گفت. در پایان نتایج نشان می دهد، 37 تا 58 درصد حداکثر نیروی محوری ستونهای دو طرف شناژ لازم است تا میلگردهای شناژ در حد نهایی خود طراحی گردند، این در حالی است که مبحث نهم مقررات ملی ایران 10 درصد و آیین نامه نرپ عدد 25 درصد را پیشنهاد می دهند.