بررسی اثر جنیستئین به همراه محدودیت کالری بر اصلاح پروفایل لیپیدی، گلوکز و فاکتورهای التهابی در موش های چاق شده با رژیم پر چرب

چاقی یکی از بزرگترین مشکلات بهداشت عمومی است که موجب اختلالاتی از جمله دیابت، دیس لیپیدمی، بیماری های عروق کرونر و برخی سرطانها میشود. به نظر میرسد ایزوفلاوون های سویا می توانند بر بهبود چاقی و کاهش عوارض ناشی از آن موثر باشند. در این مطالعه اثر تجویز جنیستئین به همراه محدودیت کالری بر موش های چاق شده با رژیم پرچرب مورد بررسی قرار گرفت.
30 سر موش نر چاق شده با رژیم پرچرب به طور تصادفی به 3 گروه 10 تایی به شرح زیر تقسیم شدند: 1) گروه موشهای چاق دریافت کننده محدودیت کالری بهمراه mg/kgbw 50 جنیستئین 2) گروه موشهای چاق دریافت کننده محدودیت کالری بهمراه Dimethyl Sulphoxide (DMSO) (شاهد 1) و 3) گروه موشهای چاق دریافت کننده غذای استاندارد جوندگان به میزان آزاد (شاهد 2). پس از 4 هفته نمونه های خون جهت بررسی آزمایشگاهی جمع آوری گردید.
تجویز جنیستئین به همراه محدودیت کالری موجب تشدید بهبود غلظت تری گلیسیرید (005/0P=)، VLDL(005/0P=)، توتال کلسترول (002/0P=)و LDL (003/0P=) شده و HDL (001/0P=)را نیز افزایش میدهد ولی بر وزن، فاکتورهای پیش التهابی رزیستین و C-Reactive Protein (CRP)بی تاثیر بود. محدودیت کالری نیز موجب کاهش معنادار گلوکز، تری گلیسیرید، توتال کلسترول، LDL، CRP و افزایش HDL می شود (05/0>p) ولی بر روی غلظت سرمی رزیستین بی تاثیر است.
به نظر میرسد که ترکیب محدودیت کالری بهمراه ایزوفلاوون های سویا روشی موثر در بهبود پروفایل لیپیدی در افراد هایپرلیپیدمیک می باشد.