رابطه کورتیزول سرم با میزان بدحالی و پیش آگهی بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه

در مطالعه های مختلف، شیوع نارسایی آدرنال و رابطه کورتیزول سرم با پیش آگهی بیماران دچار ناخوشی های بحرانی، متفاوت گزارش شده است.
مطالعه به منظور تعیین رابطه میزان کورتیزول سرم با بدحالی و پیش آگهی بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه انجام شد.
این مطالعه مقطعی در سال 1387 بر روی 60 بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه مرکز آموزشی- درمانی بوعلی سینای قزوین انجام شد. کورتیزول پایه و پس از تحریک با آمپول کوزینتروپین اندازه گیری شد. رابطه کورتیزول با درجه های مختلف بدحالی، وجود یا عدم وجود پرفشاری خون، درمان با داروی افزاینده فشارخون، لوله گذاری تراشه و مرگ بررسی شد. داده ها با آزمون های آماری تی، آنالیز واریانس و رگرسیون لجستیک تحلیل شدند.
از 60 بیمار مورد مطالعه، % 35 کورتیزول پایه مرزی (بیش تر از 441 و کم تر از 938 نانومول در لیتر) داشتند. کورتیزول پایه سرم در هیچ یک از بیماران کم تر از 441 نانومول در لیتر نبود. کورتیزول سرم همه بیماران پس از تحریک به بالاتر از 938 نانومول در لیتر رسید. کورتیزول سرم رابطه مستقل و مستقیمی با میزان مرگ، افت فشارخون، درمان با داروی افزاینده فشارخون و لوله گذاری تراشه داشت (05/0 > P).
با توجه به یافته ها، نارسایی آدرنال در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه شایع نیست و می توان از میزان کورتیزول سرم در تعیین پیش آگهی بیماران بهره جست.