مکانیابی محل های انجام عملیات تغذیه مصنوعی آب های زیرزمینی با بکارگیری روش های تصمیم گیری چند معیاره و سامانه اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: استان هرمزگان، دشت شمیل و آشکارا)

تقاضای سیری ناپذیر مصرف آب در ایران منجر به کاهش سطح آب سفره های زیرزمینی با سرعتی بیش از استانداردهای جهانی شده است. از آنجا که در اکثر نقاط کشور بارشها اغلب ناچیز و گاه به صورت سیلاب های مخرب ظاهر می شوند، می توان از عملیات تغذیه مصنوعی آب های زیرزمینی به عنوان یک راهکار مناسب جهت استفاده بهینه از سیلاب ها و پایداری سفره های آب زیرزمینی استفاده کرد. در انجام عملیات تغذیه مصنوعی، انتخاب معیارها و روش مناسب برای تعیین مکانهای برتر دارای اهمیت بالائی می باشد. در این مقاله در دیدگاه نوینی دو روش وزن دهی تجمعی ساده و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی با بکارگیری فن بردار ویژه در محیط GIS، برای مکانیابی مناطق مناسب تغذیه مصنوعی آبهای زیرزمینی مورد استفاده قرار گرفته است. با انتخاب دشت شمیل و آشکارا به عنوان مطالعه موردی، معیارهای شیب، هدایت الکتریکی آب، عمق آبهای زیرزمینی، زمین شناسی، پتانسیل سیل خیزی و کاربری زمین جهت انتخاب محل های مناسب تغذیه مصنوعی در نظر گرفته شد. در این راستا لایه های اطلاعاتی مربوط به هر کدام از این معیارها تهیه و در محیط GIS طبقه بندی، وزن دهی و با استفاده از دو روش وزن دهی تجمعی ساده و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی با بکارگیری فن بردار ویژه تلفیق شدند. نتایج هر کدام از روش ها در نقشه محدودیت ضرب و نقشه پتانسیل تغذیه مصنوعی بدست آمد که در چهار طبقه کاملا نامناسب، نامناسب، نسبتا مناسب و مناسب طبقه بندی شد. مقایسه نتایج حاصل از دو روش نشان می دهد که فرآیند تحلیل سلسله مراتبی در کنار تکنیک بردار ویژه نتایج با اعتبار بیشتری را ارائه می دهد.