داده های جغرافیایی در رایانه

سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) اوایل دهه 1960 برای اولین در کانادا مطرح شد واز آن تاریخ به بعد روز به روز برطرفداران آن افزوده شد و در دهه 80 جنبه جهانی پیدا کرد. هم اکنون موسسات بزرگ و حتی شرکتهای کوچک که شمار کارکنان آنها از تعداد انگشتان دست تجاوز نمی کند، یا سیستم های اطلاعات جغرافیایی ملی و فراگیر نموده اند تا بتوانند اطلاعات و داده های ذی قیمتی را در اختیار ادارات و شرکت های دولتی و خصوصی قرار دهند. بدین طریق آنها از دوباره کاری ها در امر جمع آوری داده ها و رقومی کردن نقشه ها جلوگیری می کنند. امروزه بیشتر مقالات به این علم، نتیجه آزمایش های انجام شده در میدان را منعکس می کنند و کمتر به مبانی این علم می پردازند. در نتیجه اغلب دیده می شود که متخصصین در مرحله پیشرفته علم بسیار توانا ولی در مرحله بنیادی ضعیف هستند. برخلاف بیشتر انواع داده هایی که در سیستم های جدید اطلاعاتی به طور معمول به کاربرده می شوند، داده های جغرافیایی از پیچیدگی ویژه ای برخوردارند، زیرا این داده ها بایستی شامل اطلاعاتی درباره موقعیت مکانی، ارتباطات توپولوژیک محتمل و ویژگی های ثبت شده موضوعات باشند، جنبه های توپولوژیک و مکانی سیستم اطلاعات جغرافیایی در طراحی و نقشه کشی، وجوه افتراق بین این سیستم ها و سیستم جدید اطلاعاتی دیگر هستند که در بانکداری، تحقیقات کتابخانه ای و برای رزرو بلیط هواپیما و ثبت پرونده های پزشکی به کار گرفته می شوند. داده های جغرافیایی با تکیه بر سیستم های مختصات استاندارد به مکان هایی از سطح زمین مربوط می شوند. چنانچه موضوع مورد مطالعه سطح محدودی را شامل شود، سیستم مختصات می تواند صرفا محلی باشد و در غیر این صورت ممکن است در سطح شبکه ملی یا در سطح بین المللی به صورت شبکه تصویری باشد، مانند: سیستم مختصات شبکه مرکاتور که مورد قبول همگان است. داده های جغرافیایی اغلب به عنوان مصداق جغرافیایی «موضوعات» و پدیده ها به رسمیت شناخته شده اند. تمامی مطالعات جغرافیایی از مفاهیم پدیده شناختی مثل شهر، رودخانه دشت سیلابی، حدود طبقات گونه های گیاهی و پیوستگی خاک به منزله اجزای اصلی تجزیه و تحلیل و ترکیب اطلاعات پیچیده استفاده می کند.