بررسی رابطه جهت گیری مذهبی با اضطراب مرگ و از خودبیگانگی در سالمندان استان تهران

مطالعه حاضر بررسی رابطه جهت گیری مذهبی با اضطراب مرگ و ازخودبیگانگی در سالمندان استان تهران می باشد.

پژوهش حاضر از نوع همبستگی است به همین منظور تعداد 400 نفر از سالمندان زن و مرد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و مقیاسهای جهت گیری مذهبی آلپورت و راس، اضطراب مرگ تمپلر و از خودبیگانگی دین اجرا شد.

نتایج نشان داد که بین جهت گیری مذهبی درونی با اضطراب مرگ همبستگی منفی و بین جهت گیری مذهبی بیرونی با اضطراب مرگ همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد. همچنین در زنان و مردان جهت گیری مذهبی درونی به صورت منفی و جهت گیری مذهبی بیرونی به صورت مثبت اضطراب مرگ را پیش بینی نموده است. همچنین، نتایج حاکی از این است که در سالمندان زن و مرد بین جهت-گیری مذهبی درونی با از خودبیگانگی همبستگی منفی معنادار وجود دارد و بین جهت گیری مذهبی بیرونی با از خودبیگانگی همبستگی مثبت معنادار وجود دارد. همچنین، جهت گیری مذهبی درونی و بیرونی دو متغیر قوی برای پیش بینی از خودبیگانگی بوده است، که میزان این پیش بینی در سالمندان مرد بیشتر بوده است. (05/0=p)

نتایج حاصله تلویحات مهمی درباره نقش پیش بینی کننده جهت گیری مذهبی بر اضطراب مرگ و از خود بیگانگی در سالمندان را ارائه می دهد و موید تاثیر جهت گیری مذهبی درونی بر کاهش اضطراب مرگ و احساس از خودبیگانگی می باشد.