اثرسنجی اندازه نواحی ترافیکی بر نتایج تخصیص ترافیک

یکی از نخستین قدم ها درطرح های مطالعات برنامه ریزی حمل و نقل تقسیم بندی منطقه مورد مطالعه به چندین ناحیه ترافیکی، به منظور تجمعی کردن اطلاعات سفرها است. در مطالعات متعددی در سطح جهانی به بررسی تاثیر هم فزون سازی نواحی ترافیکی بر نتایج تخصیص ترافیک پرداخته شده است، ولی مطالعات بسیار کمی در داخل کشور در رابطه با اثرسنجی نقش ناحیه بندی بر مراحل مختلف مطالعات حمل و نقل وجود دارد. مرور ادبیات موجود اهمیت و تاثیر تعداد نواحی و روش ناحیه بندی بر نتایج مراحل مختلف مطالعات حمل و نقل را آشکار می کند. در مقاله حاضر یک ارزیابی کمی در رابطه با تاثیر هم فزون سازی نواحی ترافیکی بر نتایج تخصیص ترافیک در نمونه موردی شهر مشهد انجام گرفته است. در اجرای هم فزون سازی نواحی ترافیکی در هر مرحله بر عواملی از جمله حفظ هم گونی نواحی تازه ایجاد شده، احترام به مرزهای آماری و توجه به جداکننده های فیزیکی تا حد امکان تاکید شده است. برای مقایسه، نمودار پراکنش نتایج سناریوهای مختلف در برابر آمار مشاهده حجم کمان ها رسم شده و تحلیل آماری با استفاده از پارامترهای آماری از جمله ضریب خوبی برازش و تست t انجام شده است. نتایج نشان می دهد که هم فزونی ناحیه ها و کاهش تعداد نواحی در هر مرحله باعث کاهش دقت بازسازی مشاهدات حجم در کمان های منتخب شبکه شهری مشهد است.