ساخت و پرداخت مدل انحراف تقاضا در خطوط ویژه وسایل نقلیه پرسرنشین به تفکیک ویژگی های کاربران

خطوط پرسرنشین، خطوط مخصوص ون، اتوبوسها و وسایل نقلیه پرسرنشین با کاهش زمان سفر کاربران، آنها را تشویق به هم پیمایی کرده و باعث افزایش تعداد کاربران بزرگراه می شوند. هم پیمایی، باعث کاهش تعداد وسایل نقلیه تک سرنشین و افزایش ظرفیت حمل مسافر در معابر می شود. احداث این خطوط با توجه به هزینه زیاد آنها نیازمند مطالعه و بررسی است. در این مقاله با استفاده از اطلاعات حاصل از پرسشگری به روش ترجیحات بیان شده و پرداخت مدلهایی با ساختار لوجیت، میزان انحراف تقاضای وسایل نقلیه شخصی به وسایل نقلیه پرسرنشین، در اثر کاهش زمان سفر برآورد می شود.
نتایج نشان می دهد که با افزایش میزان کاهش زمان سفر نسبت به زمان سفر اولیه، سهم افرادی که تمایل به همپیمایی دارند افزایش می یابد. همچنین با معرفی 3 حالت و با ساخت و پرداخت مدلهای انحراف تقاضا مشخص شد که در خوشبینانه ترین حالت و در صورتی که سیاستگذاری در رابطه با احداث خطوط پرسرنشین و ترغیب مسافران به هم پیمایی به صورت دقیق و کارآمد صورت پذیرد، حدود 43 درصد از سفرهای کاری می توانند به این سیستم سوق یابند که در نتیجه باعث بهبود عملکرد سیستم حمل و نقل و افزایش ظرفیت معابر خواهد شد.