زمینه های فرهنگی - اجتماعی گرایش به جنبش های نوپدید دینی در ایران

هدف اصلی این مقاله تبیین زمینه های فرهنگی اجتماعی گرایش به جنبش های نوپدید دینی در ایران است. که از طریق اهداف فرعی، شناخت سبک زندگی جامعه مورد مطالعه، شناخت جایگاه رهبران کاریزماتیک، شناخت جایگاه و نقش رسانه های نوین، شناخت تضاد ارزشی، بحران هویت و شناخت جایگاه و تمایل به التقاط گرایی پیروان این جنبش ها تحقق می یابد.
روش تحقیق اسنادی – پیمایشی است که بر روی جامعه آماری افراد وابسته به جنبش های نوپدید دینی انجام شده است. با روش نمونه گیری گلوله برفی 82 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. برای تجزیه و تحلیل پرسشنامه از نرم افزار spss وروش های آماری آزمون t، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون برای بررسی همبستگی و میزان تاثیر گذاری متغیرها بهره گرفته شده است. یافته های این تحقیق بر وجود همبستگی مستقیم و مثبت آماری بین گرایش به جنبش های نوپدید دینی و زمینه های فرهنگی – اجتماعی مطرح شده، حکایت دارد. به طوری که شش فرضیه مبتنی بر زمینه های فرهنگی – اجتماعی شامل سبک زندگی نوین، بحران هویت، محرومیت اخلاقی (تضاد ارزشی)، التقاط گرایی، رسانه های نوین و رهبری کاریزماتیک، به ترتیب بر گرایش به جنبش های نوپدید موثر بودند و تمامی متغیر ها وارد رگرسیون شده اند، متغیر سبک زندگی نوین، بیشترین تاثیر را بر گرایش افراد داشته است، در نهایت پیشنهادهای نظری، روشی و کاربردی متناسب با نتایج ارایه گردید.