بررسی پدیدار و شیء فی نفسه

یکی از مباحث مهمی که در فلسفه کانت مطرح است، و از تفاوت های اصلی این فیلسوف با فلاسفه پیش از او محسوب می شود، مبحث پدیدار و شی ء فی نفسه است. این مبحث از یک سو حاصل پیشینی دانستن صور احساس (زمان و مکان)، و از سوی دیگر بن مایه تغییر در معرفت شناسی انسان است. به همین سبب، بررسی این مسئله زیربنایی در تفکر کانت می تواند ما را با رویکردهای اساسی او آشنا سازد. مقاله حاضر بر آن است تا نخست با نظر به اسباب طرح موضع پدیدار و شی ء فی نفسه، و سپس با توجه به خود این مقوله و بررسی جوانب مختلف موضوع که گاه متناقض نیز می نمایند به تصویری روشن از آن برسد؛ آن گاه این مسئله را در حسیات استعلایی، تحلیلات استعلایی، و دیالکتیک استعلایی بررسی کند. در پایان مقاله نیز به نقد و بررسی این موضع جریان ساز کانت پرداخته خواهد شد.