بررسی ابعاد عضله سمی اسپاینالیس کپیتیس و قدرت ایزومتریک عضلات اکستانسور گردن در وضعیت های مختلف در زنان سالم

ارزیابی قدرت عضلانی اکستانسورهای گردن و اندازه گیری ابعاد عضلات بوسیله اولتراسونوگرافی از روش هایی هستند که به خوبی مورد قبول وا ق ع شده اند و اعتبار و تکرارپذیری آن ها در مطالعات متعددی به اثبات رسیده است. قدرت و ابعاد عضلات گردن ممکن است تحت تاثیر تغییرات دامنه حرکت گردن تغییر کند. هدف از این تحقیق بررسی قدرت عضلات اکستانسور گردن و ابعاد عضله سمی اسپاینالیس کپیتیس در وضعیت های مختلف گردن در افراد سالم بود.
مطالعه بر روی 30 فرد سالم از دانشجویان دختر با محدوده سنی 18-24 سال انجام گردید. ابتدا اندازه گیری ابعاد عضله سمی اسپاینالیس کپیتیس راست درسطح مهره سوم گردن با استفاده از دستگاه اولتراسونوگرافی در سه وضعیت نوترال، فلکشن کامل و اکستنشن کامل انجام شد. حاصل ضرب ابعاد قدامی- خلفی وطرفی عضله به عنوان اندازه عضله محاسبه شد. سپس اندازه گیری قدرت عضلانی به کمک دستگاه اندازه گیری کننده نیرو انجام گر فت. برای بررسی تغییرات نیرو و ابعاد عضله در دامنه های حرکتی نوترال، فلکشن و اکستنشن از تحلیل واریانس یک طرفه استفاده گردید.
اندازه عضله سمی اسپاینالیس کپیتیس به طور معنی داری در وضعیت اکستنشن گردن بیشتر از فلکشن و نوترال بود (001/0 p<). قدرت اکستنشن عضلات اکستانسور گردن در وضعیت نوترال و فلکشن گردن به ترتیب بیشتر از وضعیت اکستنشن بود. ارتباط معنی داری بین اندازه عضله و قدرت اکستانسوری گردن در سه وضعیت مذکور مشاهده نشد.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که اندازه عضله سمی اسپاینالیس کپیتیس با اکستنشن سر و گردن افزایش می یابد در حالی که قدرت عضلات اکستانسور با اکستنشن سر و گردن کاهش می یابد. بهترین ظرفیت تولید نیروی اکستانسوری عضله سمی اسپینالیس کاپیتیس زمانی ظاهر شد که عضله در وضعیت نوترال خود یعنی در وضعیت نوترال سرو گردن و بدون کوتاهی و یا کشیدگی قرار گرفت.