مقایسه حرکات چرخشی کتف بین بیماران مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه و افراد سالم حین بالابردن بازو در صفحه اسکاپولا با استفاده از مارکر آکرومیون کلاستر

سندروم گیرافتادگی شانه یکی از شایع ترین اختلالات مفصلی (44-65%)است که مهمترین قسمت درگیر ثبات کتف و ریتم حرکتی گلنوهومرال می باشد. تغییرات کینماتیک کتف در افراد مبتلا به سندرم گیرافتادگی شانه شامل افزایش بالی شدن، کاهش چرخش رو به بالای، تیلت خلفی کتف با دستگاه الکترومگنتیک گزارش شده است. هدف این مطالعه، مقایسه حرکات چرخشی کتف با استفاده از مارکر آکرومیون کلاستر و دستگاه آنالیز حرکتی وایکون حین بالابردن بازو در صفحات اسکاپولا بین بیماران مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه و افراد سالم است. این تحقیق یک مطالعه پایه ای و کاربردی است که به مقایسه تفاوت حرکات چرخشی ثبت شده کتف با مارکر آکرومیون کلاستر بین 15 فرد مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه (میانگین سنی 14.242 ± 46.6، 7 مرد و 8 زن) و 13 فرد سالم (میانگین سنی 14.309 ± 47.461، 7 مرد و 6 زن) که از لحاظ سن، قد و وزن با گروه بیمار تطابق داشته اند، پرداخته است. در نهایت از آزمون های t-test (SPSS 18) مورد استفاده قرار گرفت. کلیه مشخصات زمینه ای بیماران توزیعی نرمال داشت. بنابر اطلاعات ثبت شده، الگوی حرکات چرخشی کتف در هر دو گروه سالم و بیمار مشابه بود اما میزان درجه چرخش رو به بالای کتف در گروه مبتلا به طور قابل توجهی کمتر از گروه سالم مشاهده شد(p=0.48). از نتایج مطالعه حاضر می توان بیان داشت که حرکات چرخشی کتف نقش مهمی در ریتم حرکتی گلنومرال دارند که در ارزیابی و درمان بیماران مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه باید مدنظر قرار بگیرد، از طرف دیگر مارکر آکرومیون کلاستر ابزار مناسبی جهت ثبت حرکات کتف به خصوص حرکات چرخش رو به بالای کتف با دستگاه آنالیز حرکتی می باشد.